Natuurlijk onderteken je zelf, maar daar gaat het artikel niet over. Het artikel gaat ook niet over de SPA. U schrijft of u van Citybank bent. Het gaat over de konstante stroom van verleidingen waaraan elke consument of hij wil of niet wordt blootgesteld. Voor mij zijn de praktijken, zoals die van Citybank crimineel. Ook ik ben consument en moet mij dagelijks verzetten tegen de opdringerige reclame en kan mij heel goed vinden in het betoog van Elke van Royen. Het kapitalistisch systeem waarin we momenteel leven is een zeepbel die bij steeds meer mensen openbarst. Uitsluiting is het gevolg. Kijk hoe het in de US gaat met steeds meer armen. We moeten gaan naar een duurzaam gebruik van onze grondstoffen en consuminderen is beter dan consumeren.

Als ik mij moet kwaad maken op alle bedrijven die mij reclame sturen dan is het een fulltime job. Vind u consumentisme en reclame dan zo slecht? Zonder het consumentisme zou u geen pc, auto, tv, GPS, GSM,... hebben.

Quote: "Ondergetekende heeft verschillende telefoontjes moeten plegen om de stroom van misleidende ‘informatie’ van Citibank over kredieten in haar brievenbus te stoppen."

Er komt op tv, in de krant, op het internet,... veel meer mislijdende informatie dan deze van Citibank. Politici geven op tv soms misleidende informatie over gezondheid. Iets wat ik veel erger vind.

Inderdaad, Luc heeft het artikel beter gelezen dan de anonieme lezer.
Het gaat niet om één bank, al is Citibank wel een bank die op zijn minst zéér agressief reclame voert. Het gaat niet over de SP.a of individuele politici, al hebben zij de macht om hiervan een onderwerp in de media te maken.
Het gaat om de ideologie - een zwaar woord, maar passend - van het consumentisme. Een systeem waar grote én kleine bedrijven al te enthousiast in meedraaien.
En waar iedereen door in de luren kan worden gelegd, maar waar iedereen zich ook van bewust kan worden.
Bij tijd en wijle zal ik ook wel eens iets schrijven over andere praktijken, geen nood, maar kredieten zijn volgens mij een héél symbolisch product. Geen geld? Koop dan geld om weer verder te gaan met kopen!

Reclame en consumentisme: de verleidingen van de moderne westerse wereld.

Ongeveer 80% van de totale mondiale milieu-impact wordt veroorzaakt door 25% van de wereldbevolking, de zogenaamde mondiale consumptieklasse.

De weg naar het consumeren of het ophalen van consumptiemiddelen is bij veel mensen “de” hoofdvrijetijdsbesteding geworden, de subtiele vrije markt manipulatie.

De mens verlaagt zichzelf tot een “homo-consumentist” die in niets anders geïnteresseerd is dan in consumeren, als koopzucht dwang wordt!
We hebben onze bezittingen vermenigvuldigt maar hebben onze waarden verminderd, meer bezittingen en koopkracht maar minder rechtvaardigheid.
We hebben geleerd hoe het leven ontstaat maar niet hoe te leven met minder onbenulligheden en onbelangrijke materiele zaken, enkel ervaring op lange termijn brengt hier een oplossing.
De valse vrijheid van reclamebrainwash dwingt de mens te kopen, de mens moet in de eerste plaats zichzelf kunnen zijn en niet het slachtoffer zijn van manipulatie en propaganda door reclame en industrie.
Verveling en gebrek aan creativiteit en alternatieven zijn de grootste oorzaken van een overdreven en te ver doorgedreven consumentisme.
De zin van noodzaak gaat verloren aan de drang van hebberigheid, de mens verzuipt in zijn eigen instincten en onbenullige materialen en gaat ten onder.
Om het consumentisme te bevorderen worden culturele identiteiten, natuurlijke rijkdommen, ecosystemen en sociale gemeenschappen platgewalst, het is monocultuur.
Cultuur, gewoonten, tradities, religies, eigenheid en samenlevingsverband zijn voor economische wereld dictators en “hun” samenlevingsvorm primitief, onbelangrijk en irriterend, (individualisme, privé-sfeer en consumentisme is nu de modernistische slogan).

De consument kan leren zich anders te uiten dan via het overdreven materiële uiterlijk vertoon, ja je kan genezen van koopzucht.
Je kan natuurlijk als verstokte consumentist of shopping-girl ook 8 uur per dag in een shopping-center doorbrengen.
Fier zijn om met een luxe zakje van een gekende merk of boetiek te kunnen rondlopen.
Of willen gezien worden met het gekende merk.
Of voor de minder gegoede: om het warm te hebben in de winter, de tweedehands winkel is de oplossing.
Er zijn mensen die kieskeurig zijn.
Er zijn zieners of er is voyeurisme en er is venstershopping.
Of, te weinig geld.
Er zijn er die eigelijk een beetje bang zijn dat andere alles gaan opkopen en er niets overblijft voor hen.
Of dat er te weinig keuze zal overblijven.
Er zijn er die eigelijk niets nodig hebben maar uit verveling kopen.
Ze willen trendy zijn hoe dan ook, het moet kunnen.
Het is een serieus opgedrongen luxeprobleem, als dit geen consumentisme is, de koopzucht?
Het is natuurlijk consumptieterreur op de samenleving, dat is duidelijk.

Consumentisme blijft natuurlijk een tijdverdrijf van lage kwaliteit dat ook veel ontevredenheid opwekt, het niet meer tevreden kunnen zijn, al deze opgedrongen door de industrie, reclame en zijn handlangers, er zijn ook andere dingen die het leven aangenaam maken.
De te ver doorgedreven reclame en het consumentisme verleidt de mens tot overbodigheden en slechte kwaliteitsproducten.

Het bewust consu-minderen is een éérste stap in de goede richting, een ontwenningstherapie voor de koopzuchtige met als resultaat dat het leven nu echt kan geleefd worden.
Het maakt het individu minder afhankelijk van de overdreven, overbodige en minder noodzakelijke materiele dingen, het individu is daardoor vrijer en kan meer tijd besteden aan de essentie van het leven zelf.
Reclame en consumeren moet een middel zijn en geen doel op zich.

Reclame is nodig om de consument van informatie te voorzien betreffende het product.
Zolang reclame dient om de totale samenleving dus de consument te dienen is er geen probleem.
Reclame kan enkel binnen de maatschappelijke normen van de samenleving.
De huidige reclame is een vorm van geestelijke vervuiling en brainwash, reclame is steeds meer manipulerende propaganda, het is monocultuur.

Reclame heeft als doel “te informeren” maar niet “te beïnvloeden”, hier loopt het mis, de vrije keuze wordt te sterk beïnvloedt.
De reclamemakers veranderen de samenleving in een gekkenhuis met als betaling uw verstand.
Natuurlijk is normalerwijze de volwassen en intelligente mens zijn huid dik genoeg om deze vormen van manipulatie te doorstaan. (Niet allen)
Vooral jonge mensen (de nieuwe generatie) durven “door deze manipulatie” stommiteiten doen met verstrekkende familiale en sociale gevolgen.

Ons handelen wordt gedicteerd door onze behoeften of noden, zo zou het moeten zijn.
De realiteit is echter anders.
Onze behoeften of noden worden momenteel gecreëerd door de reclame, wat vals is.
Daardoor ontstaat een onzinnige en overbodige overconsumptie.
De zin van noodzaak wordt verdrongen door de onzin van overtolligheden.
Ook het téveel aan keuzemogelijkheden dwingt de mens op een zeer subtiele manier tot overconsumptie.
Deze onzinnigheid is het gevolg van reclamemanipulatie, dit door handelingen uit te lokken en door provocatie.

Handelingen uitlokken door manipulatie, de tevredenheid trachten te doorbreken, de doelbewuste vrije wil omgaan.
Twee inkomens maar meer scheidingen, mooiere en duurdere huizen, maar meer gebroken gezinnen.
Een te dure lening onderschrijven, daardoor een huis of andere kopen dat te ver boven de eigen reële levenstandaard uitstijgt, familiale en sociale gevolgen?
Een dure en gevaarlijke vermageringskuur beginnen, onzinnige plastische chirurgie aanvangen, een overdreven schoonheidsideaal nastreven.
De dure auto van het jaar kopen.
Kredietkaarten die men niet kan beheren enz. enz.

Voorbeelden van manipulatie: bekende acteur X gebruikt ons product, ons product bevat ingewikkelde heilzame componenten, professor Y heeft het uitgevonden, de huisvrouw die als expertgebruiker een product aanprijst, de sociologische groep -jongeren- senioren-vrouwen die als drukkingsgroep wordt opgevoerd.
Het inspelen op emoties zoals zelfingenomenheid, afgunst, liefde, "je bent het waard" enz.
Het listig gebruik van kleuren en cameratechnieken.
Kortom veel reclame, vooral via het sterk (ook onbewust) indringende televisiemedium, is tegenwoordig puur manipulatie, reclame is de nieuwe bijbel en consumentisme is het nieuw testament.
De overheid zou dit veel strenger moeten reglementeren, maar ja, wie is de multinationale overheid?

De uitpuilende brievenbussen met de overdreven hoeveelheden reclame die meestal direct bij het oud papier belanden en dit zonder gelezen te worden, deze immense verspilling aan papier , bomen, inkt, energie om deze bomen uit te doen, te bewerken en te vervoeren, energie om te drukken, energie om deze drukwerken ter plaatse te brengen, energie om oud papier op te halen, te verwerken, nieuw te produceren enz, de waanzin van het hedendaagse consumentisme, dit moet een halt toegeroepen worden, de natuur is het grootste slachtoffer, de natuur is de vuilbak van deze waanzinnige overconsumptie.

Als je uit magazines en tijdschriften de volle bladen reclame uitscheurde dan is er niet veel over aan informatie, daar waar je ze uiteindelijk toch voor koopt, de keuzevrijheid wordt hierdoor beperkt, en: je betaalde deze reclame mee, niet democratisch.

De mode-reclame die in de eerste plaats aanzet tot magerzucht, die iedere man of vrouw praktisch verplicht om in een bepaald keurslijf gaan te leven, de maten van alle soorten van confectie kledij vallen binnen bepaalde opgedrongen mode-normen, dit alles gepresenteerd door de catwalk skeletten, de persoonlijke keuzevrijheid wordt hierdoor zeer beperkt, als dit geen uniforme samenleving is.
De bekendste modeontwerpers bepalen de mode van het volgende jaar, de massa volgt, de collectieve confectie hysterie, waanzin en manipulatie, in de naam van een merk of naam kan alles zonder beperkingen.

Het consumentisme van de smaak: 70% van al onze voeding is gemanipuleerd door smaakstoffen, de zogenoemde synthetische smaakaroma’s.
Deze vervangen of intensifiëren grotendeels de natuurlijke smaakstoffen in ons voedsel.
Kinderen en Jeugd herkennen de natuurlijke smaakstoffen van ons voedsel niet meer en vinden ze zelfs irritant.
De keuzevrijheid wordt op deze manier zo gemanipuleerd dat de nieuwe generatie de werkelijke waarde van goed voedsel niet meer kent of herkend.
De lange termijn gevolgen voor de volksgezondheid van deze industriële voedselmanipulatie worden momenteel Europees onderzocht.
http://gezondheidsnet.rnews.be/voeding/nieuws/3056/daarom-eten-we-zo-gra...

Productie en consumentisme van de voedselketen:
Winstaccumulatie die verbonden is met het produceren van voedsel voor de mens moet aan een strenge controle onderhevig zijn, insecticide, pesticiden, hormonen enz, deze zijn systemen om de winstaccumulatie snel te vergroten maar schaden de gezondheid van de samenleving, vooral de visueel schone en grote voedselproducten worden meestal gemanipuleerd door schadelijke stoffen.

De farmaceutische reclame: bejaarden zijn junkies, uit recente studies blijkt dat ouderen massaal aan de valium en seresta zijn, ze stelen geen autoradio's en zwerven niet langs de straat, toch vormen ze de grootste groep verslaafden in ons land, meer mensen in ons land zijn verslaafd aan medicijnen dan aan alcohol of drugs, waar ligt de grens?...

De huidige reclame maakt ons duidelijk dat we nog veel meer, beter en nieuw zouden kunnen hebben.
De televisie reclame confronteert ons steeds meer met een levensstijl die we nooit zullen kunnen bereiken.
Krantenwinkels puilen uit van de magazines over: rijk, glamoureus en succesvol zijn.

Psychologen: hoe groter de kloof tussen wat we hebben en wat we niet kunnen krijgen, hoe moeilijker we het (volgens psychologen) zullen hebben om gelukkig te blijven, juist in de beperking van overtolligheden toont zich eerst het ware geluk, ook schoonheid ontstaat meestal door de zuivering van overtolligheden.

Dat enkel consumentenorganisaties verandering kunnen brengen in deze onwaardige reclame en consumptie praktijken is natuurlijk volksverlakkerij, een degelijke wetgeving moet de samenleving beschermen tegen dergelijke wanpraktijken.
De consument moet kunnen beschikken over de namen van bedrijven die de samenleving en het milieu schaden, om zo zijn koopgedrag positief te kunnen veranderen.

De belangrijkheidfactor van “niet materiele zaken” is niet te onderschatten, vb:
Levensvreugde, vrolijkheid, vriendelijkheid, spontaniteit, tevredenheid, vertrouwen, gezondheid, lachen, genieten, respect, gezelligheid, gastvrijheid, fantasie en verbeelding, een vleugje humor, liefde en geliefd worden, deze niet direct materiele dingen maken het leven aangenaam en levenswaardig.
De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)
Besluit:
Samenlevingen die niet op een “beheerste en duurzame wijze” kunnen omspringen met consumptie en energieverbruik sterven uit, de geschiedenis leerde ons dat.
Onze huidige politieke en economische leiders moeten leren beseffen dat het niet enkel volstaat welvaart te creëren, je moet deze welvaart nog leren beheersen en behouden ook!
Kunnen we individualiteit en eigenbelang, (daar waar het moet) ondergeschikt maken aan het collectieve belang van “overleven” van elk individu!
Ook het bewust leren kopen bij Belgische k.m.o bedrijven en niet van multinationale bedrijven die verhuizen naar lageloonlanden en enkel sociale kerkhoven achterlaten, globalisering is niets anders dan georganiseerde slavenhandel, deze bewustwording is de eerste stap naar zelfbehoud, dit zowel persoonlijk, collectief als economisch.