han11 september 2006 – 17:43

De Antwerpse petrochemische cluster is op Houston Texas na de grootste petrochemische cluster ter wereld. Maar hoe lang dat nog blijft duren daar hebben de vakbonden de grootste vraagtekens bij. Ze kozen het dorpje Lillo uit om een persconferentie te geven om hun ongenoegen en voorstellen wereldkundig te maken. Op weg naar Lillo rijd je onherroepelijk ettelijke kilometers langs een aantal industriële complexen waarvan sommige groter zijn dan de Antwerpse binnenstad.

Perverse carrousel
De aangekondigde herstructurering van Agfa Gevaert waarbij de directie 900 jobs wil schrapen stond natuurlijk bovenaan de agenda. De secretarissen van LBC-NVK, BBTK, ACV-Chemie en Algemene Centrale(ABVV) werden dan ook geflankeerd door de hoofddelegees van AGFA Gevaert.

Vakbonden en directie zitten er nog volop in een informatie- en onderhandelingsronde waardoor er de grootste onduidelijkheid heerst over de invulling van de aangekondigde herstructurering. Beide delegees beaamden dan ook dat onzekerheid momenteel voor het personeel het zwaarste weegt.

Waar de vakbonden zich het sterkst tegen verzetten is de verborgen agenda die er schijnt schuil te gaan achter de aangekondigde ontslagen. Het ziet er immers naar uit dat +/- 40 tot 50% van de arbeiders die zullen moeten vertrekken het bedrijf weer zullen binnengehaald worden via een onderaannemer in een minder voordelig statuut.
"Die perverse carrousel om mensen eerst te ontslaan en dan via outsorcing weer binnen te halen via Fabricom bijvoorbeeld kan echt niet. Wij zullen er alles aan doen om dergelijk scenario te dwarsbomen," aldus Bruno Verlaeckt van de Algemene Centrale.

Johny Van Doren van het LBC legde dan weer de nadruk op de situatie van de bedienden en de kaders. Hij klaagde vooral aan dat de werkgever tot nog toe weigerde om voor de kaders collectieve afspraken te maken.

Een tewerkstelling-conferentie
De vakbonden kwamen niet enkel om aan te klagen ze kwamen vooral om een eigen ambitieus voorstel op tafel te leggen. Ze willen immers zo snel mogelijk met de patroons van de hele sector samen rond de tafel gaan zitten voor een tewerkstelling-conferentie.

Insourcing waarbij jobs van permanent aanwezige diensten als montage, logistiek, bewaking, brandweer,... terug naar het moederbedrijf komen. De vakbonden denken dat veel van taken nu meer kosten, ook al worden ze meestal door personeel uitgevoerd dat daar minder wordt voor betaalt. Men schat dat het personeel dat tewerkgesteld wordt door een 'contractor' of 'onderaannemer' kan oplopen tot 40 à  50% van het totale personeelsbestand.

Ze willen ook dat de sector zich engageert om de verloren arbeidsplaatsen in het ene bedrijf op te vangen in andere bedrijven in de sector. BASF bijvoorbeeld is momenteel mensen aan het aanwerven. Volgens de bonden zouden de mensen die hun job dreigen te verliezen bij AGFA Gevaert daarbij voorrang dienen te krijgen. Binnen bepaalde bedrijven wordt bij de sluiting of de herstructurering van een afdeling het personeel nu reeds verhuisd van de ene afdeling naar de andere.

Opvallend was ook het pleidooi voor invoering vaan 33,6 uren week. In Rotterdam voerde men dat in en in enkele Antwerpse bedrijven bestaat dat ook al. Deze arbeidsduurvermindering zou meteen voor enkele honderden nieuwe banen zorgen in de sector.

Arbeidsduurvermindering zonder loonverlies, want het is een sector waar nog steeds veel geld verdiend wordt volgen de vakbonden.

De bonden beklemtonen vooral dat ze willen mee nadenken over het behoud van de huidige arbeid om de toekomst van de sector veilig te stellen. Ze vragen van de patroons dat ze hun motto "responsible share" waarmaken en hun maatschappelijk verantwoordelijkheid opnemen door werk te creëren. Dergelijke conferentie zou er voor de vakbonden snel moeten komen. Ze willen immers dat de mensen die bij AGFA Gevaert zullen vertrekken nu reeds de mogelijkheid krijgen om tewerkgesteld te worden in andere bedrijven.

Download:

001_DSC_1398_500.jpg