christophe18 mei 2009 – 11:43

Volgens CD&V-lijsttrekker Jean-Luc Dehaene gaat het bij de Europese verkiezingen niet om een boksmatch tussen de oud-premiers Dehaene en Verhofstadt. Het is een strijd tussen eurofielen en eurosceptici, aldus Dehaene.

Het ACW had alleen maar eurofielen rond de tafel gebracht en dus was het inderdaad vaak zoeken naar de verschillen. “Daar ben ik het mee eens”, moet zowat de meest gehoorde zinsnede zijn uit het debat.

Als er al een verschil is tussen Dehaene en Verhofstadt, dan gaat dat – aldus Dehaene zelf – vooral over de aanpak van de eurofielen. Moet je durven dromen of moet je enkel haalbare doelstellingen stellen?

Verhofstadt ziet bijvoorbeeld veel heil in euro-obligaties. Met dat geld kan de Europese Unie dan ook eens uitpakken met een groots herstelplan.

“Alle 27 lidstaten hebben elk hun eigen aanpak van de crisis. Dat leidt onvermijdelijk tot protectionisme. Zo'n elk-voor-zich politiek zal de crisis verergeren. Het is dus het ideale moment om euro-obligaties uit te geven. Een massa spaargeld is op zoek naar een veilige belegging. Nu stroomt heel veel Europees spaargeld naar de VS die wel obligaties uitgeven”, aldus Verhofstadt.

Dehaene is sceptisch. “Euro-obligaties? Dat zie ik niet snel gebeuren in de huidige context. Laat ons eerst uitvoeren wat er al beslist is. Je moet altijd rekening houden met het kader waarin je je ambities wil realiseren. Er is een spanningsveld tussen wat je wil bereiken en de kleine stappen die je moet zetten om resultaat te boeken.”

Wantrouwen
Dat soort nuances dus, waar je niet meteen een enthousiaste pro-Europeaan van wordt. Volgens toeschouwer en ACV-voozitter Luc Cortebeeck wordt het steeds moeilijker om Europa te verdedigen op de werkvloer. “De werknemers zijn ontgoocheld en veel kritischer geworden over Europa.”

“Als er wantrouwen is tegenover de Europese Unie komt dat door het liberaliseringsdiscours”, zegt sp.a-lijsttrekker Kathleen Van Brempt. “Die liberalisering zorgt er voor dat werknemers de EU de rug toekeren.” Volgens Van Brempt wil de de sociaal-democratische fractie in het Europees parlement daar iets aan doen met een ambitieus herstelplan. “Na juni gaan we op zoek naar partners om het uit te voeren.”

Maar om plannen uit te voeren, ben je natuurlijk in de eerste plaats aangewezen op de Europese Commissie. Bart Staes van Groen! wil een andere Commissie. “We hebben gewoon andere en meer charismatische leiders nodig. Barosso mag niet opnieuw voorzitter worden van de Europese Commissie.”

Slechts op één punt tekende zich een duidelijke links-rechts tegenstelling af. Sp.a wil een Europees kader voor publieke dienstverlening. Verhofstadt ziet het nut daar niet van in. “Ook diensten van algemeen economisch belang kan je volledig volgens de regels subsidiëren.”