Zie ook deel 2

Vertrek uit Doel.

De Nacht van de Nacht in Vlaardingen:

Nederland wordt steeds lichter en steeds meer mensen en dieren ondervinden daar hinder van. Veel van die verlichting is onnodig. Waarom moet een reclamemast de hele nacht branden? Waarom worden steeds meer gebouwen, kerken, gemeentehuizen aangestraald met felle lampen die vaak de hele nacht blijven branden? Donkere nachten zijn belangrijk voor het welzijn van mens en natuur. Uit onderzoek blijkt dat 48 procent van de mensen hinder ondervindt van kunstlicht. De Nederlandse nacht wordt elk jaar 3 tot 6 procent lichter. Het aantal mensen dat ernstige last ondervindt van lichthinder is in tien jaar tijd verdubbeld. Daarnaast blijkt uit steeds meer onderzoek dat verlichting negatieve effecten heeft op de dierenwereld. Meer dan vijftig procent van de dieren leeft namelijk ’s nachts.

Daarom organiseren De Provinciale Milieufederaties en Natuur en Milieu op het weekend waarin de klok wordt verzet en de wintertijd ingaat, de vierde Nacht van de Nacht. Zij willen het publiek informeren over de schoonheid en het belang van duisternis en hoe men daaraan een bijdrage kan leveren. Hiermee willen zij duisternis in Nederland terugkrijgen en onnodige lichthinder en energieverspilling tegengaan.
In 2007 is de derde Nacht van de Nacht definitief doorgebroken. Ruim 12.000 bezoekers hebben kennisgemaakt met de schoonheid van de nacht. Ruim honderd gemeenten en tientallen deelnemende (grote) bedrijven doofden het licht van meer dan driehonderd torens, kerken, kantoren, bruggen, monumenten, elektriciteitscentrales en andere bouwwerken ter ere van de derde Nacht van de Nacht. Sinds de oproep in 2006 zijn inmiddels 27.000 lantaarnpalen gedimd of gedoofd. Dat levert een totale besparing op van bijna € 300.000,-. Ook diverse gemeenten dimmen of doven permanent reclame- en sierverlichting, verlichting in de openbare ruimte of hebben verlichtingsbeleid opgesteld voor minder en energiezuinige verlichting. Door minder verlichting, moderne lampen en armaturen en slimme technieken te gebruiken wordt het niet alleen donkerder, maar kunnen gemeenten volgens onderzoek gemiddeld 20% energie besparen.

Vrijdagmorgen 24 oktober,08:00u. Ik ontwaak ‘at Gino’s place’in Doel, het dorp dat men van de kaart wil vegen, terwijl dat eigenlijk helemaal niet hoeft, maar dat dankzij minister Kris Peeters en de bevriende havenbonzen mogelijk werd/wordt gemaakt.Maar soit, ondanks het feit dat men er alles aan probeert te doen om toch maar te laten zien aan de buitenwereld dat Doel onleefbaar is en andere bla, bla, bla, weet ik en gelukkig vele anderen dat er in Doel wel degelijk vanalles leeft.Zoals Compagnie Doedel.

Het startte allemaal 20 jaar geleden met Wim Doedel, beeldend kunstenaar op zoek naar antwoorden over oorsprong, oer, liefde en dood,….Het begon allemaal klein maar ondertussen is Compagnie Doedel uitgegroeid tot een internationaal gezelschap van mensen met een passie voor vuur, percussie en staal.

Wim Doedel en woefke Putz.

Om 08u30 is de camper ‘Moby Dick”vertrekkensklaar en rijden Gino en ik een beetje verderop naar het huis van Wim Doedel, met de bijhorende enorme loods waar alle materiaal ligt opgeslagen.Iedereen is er al druk in de weer.Wim Doedel overloopt het reisschema,ik ontmoet Jerry, die druk bezig is met koffiezetten,Inge en Annemarie die beiden een sigaret aan het rollen zijn,Hansje die alles lijkt af te weten van de mechaniek van Mercedessen en de woefkes Putz en Oele (al is ‘woefkes’ misschien wat te klein uitgedrukt).

Inge.

Er wordt wat over en weer gesjouweld, maar dan is het tijd om de laatste dingen in te pakken en de baan op te gaan.Als de ene aanhangwagen volgeladen is met hout en de andere vol met stellingstaven is aangekoppeld, vertrekt de karavaan,2 opleggers waarvan er eentje ‘Bertha’ noemt en onze camper Moby Dick.Eindpunt: Vlaardingen, net naast Rotterdam.

Compagnie Doedel is gevraagd om een voorstelling te geven op de Nacht van de Nacht.

Hansje.

Vlak voor we Vlaardingen tegen de middag binnenrijden begint de aanhangwagen van ‘Bertha’ bellen te blazen, zeepbellen, een grappig zicht. .Aangekomen aan de grasweide voor het Delta-hotel begint de ganse ploeg zowat meteen met uitpakken.

Aankomen,meteen uitpakken en beginnen opbouwen van de stelling.

Het is hier werken geblazen!!! Het miezerregent nog steeds,het type regen waar je in een mum van tijd zeiknat van wordt,….fototoestellen blijven hiervan ook niet gespaard en mijn batterijen krijgen door de koude al meteen hun kuren,…van vol naar leeg, naar halfvol, terug leeg,…Shit! Dan maar door de voorruit van Moby Dick foto’s nemen,tussen de ruitenwissers door,…

Annemarie.

De stelling groeit en groeit….Wim Eikelenboom, die de Nacht van de Nacht organiseert komt de Compagnie verwelkomen.Eten en drinken is voorzien in het Delta Hotel en er zijn ook enkele kamers voorzien.Om 15:00 uur is het tijd om te gaan ‘tikken’ eten,…een uitsmijter zonder vlees die ik niet opkrijg en eigenlijk voldoet om 3 dagen vol te zitten schuift door naar Annemarie. Wat me opvalt, is de vriendelijkheid van de Nederlanders.Kunnen we nog wat van leren,..

Er wordt besloten dat er verder aan de opbouw gewerkt wordt tot 18:00u.De compagnie heeft nog het 1 en ander nodig dus Gino en ik worden op pad gestuurd naar de winkel.Een tof wandelingetje langs een jachthaven, een winkelstraat die maar geen einde kent en veel koude wind.

Jerry.

18:00 uur: weer ‘tikken’,..hoewel mijn maag eigenlijk nog uit haar voegen barst bestel ik een vegetarische canneloni,….waarvan een deel naar Jerry verhuist en een deel naar Gino, ..ik sta op ontploffen, en dat kan verschrikkelijke plekken maken op de muur,…

De sfeer zit er alvast goed in,…ook al ken ik de mensen van Compagnie Doedel nog maar enkele uren,naar mijn gevoel zijn het zijn stuk voor stuk lieve mensen.

Na het avondeten trek ik er met Gino op uit om nog een wandeling te maken langs het water.
De industriezone aan de overkant leent het tot het maken van leuke foto’s,al komt daar het nodige gevloek bij kijken, ..geen statief.

De deels opgebouwde stelling met industrie als achtergronddecor.

Daarna bedtijd. Ik slaap goed,…. Gino verliest echter ’s nachts op onverklaarbare wijze zijn dekens,…..

's morgens al vroeg uit de veren,...

Om 07u30 komt de weerwraak “OOOOOOPPPPPSTAAAAANNN, we moeten aan het werk!!! “ Was dat niet dat het uur vannacht werd verzet en ik nog een uur langer kan slapen? “Nee, da’s deze nacht”. Shit.

Vanuit het raam kan ik zien dat de Compagnie al druk in de weer is,…Annemarie hangt een dompelpomp in het water, de stelling is nog meer gegroeid,en de zon schijnt stralend.Vandaag dus geen uit te wringen fototoestel,….

Annemarie plaats de dompelpomp.

De woefkes Oele en Pets verwelkomen ons als we op het grasveld arriveren.Oele legt bij wijze van begroeting een prachtdrol.

Goedemorgen Oele !!!

Mijn voormiddag bestaat eruit om fotokes te trekken.En mijn fototas vakkundig in hondenshit te zetten.En de mensen niet in de weg te lopen.
Simon en Piet, 2 percussionisten arriveren in tussentijds ook.Gino en ik worden nog eens op pad gestuurd; Hansje heeft sokken nodig.Geen witte, en zeker niet met kant eraan,…
De tocht van Gino en ik eindigt erin dat we fantastisch de weg kwijt geraken in Vlaardingen.

Simon.

Piet.

Inge maakt fakkels.

Verder bouwen aan de stelling.

Vervolg zie deel 2