Opvallend was dat de rechter vooral inging op de ideologie van de organisatie in haar uitspraak. Hij achtte het bestaan van de organisatie AEL gerechtvaardigd. De rechter had begrip voor de jongeren die naar hun identiteit zochten en zich noch hier noch in hun thuisland goed voelen. Daarom had zo'n beweging als AEL wel grond van bestaan. Maar het is volgens de rechter onaanvaardbaar dat een organisatie zich verzet tegen integratie.

De stelselmatige beschuldiging door de AEL van het politie-apparaat van racisme en zionisme heeft een verkeerd beeld van de realiteit gecreeërd in de hoofden van de jongeren. Dat had kunnen beschouwd worden als uitlokking volgens de bewuste wet van 1891. Maar het is niet bewezen dat de ideologie van de organisatie en haar kopstukken rechtstreeks verband hield met wat er gebeurd is tijdens de rellen. De wet art66 van 1891 op de uitlokking is wel gehandhaaft maar het is gewoon niet bewezen dat Abou Jahjah en Azzuz aan die voorwaarden hebben voldaan om volgens die wet veroordeeld te worden.

Alle andere beschuldigingen tegen de twee Ahmed en Dyab zijn ook niet voldoende bewezen geacht volgens de rechter. De twee werden vrijgesproken op alle andere beschuldigingen zoals smaad aan de politie, het tijdens de rellen oproepen tot verzet,...

We vroegen enkele reacties aan de kopstukken en de militanten van AEL. Hadden ze zo'n uitspraak verwacht en wat vonden ze ervan?

Ahmed Azzuz is één van de kopstukken van de AEl. Hij werd ook vrijgesproken over de hele lijn. "De uitspraak boeide mij niet echt om eerlijk te zijn. We gingen sowieso in cassatie gaan bij het Europees hof als we veroordeeld werden. Men is er in ieder geval in geslaagd om ons zodanig te criminaliseren dat we de organisatie niet meer konden leiden. Men heeft zowel ons als onze organisatie geschaad. Dit heeft zware gevolgen gehad. We gaan nu een klacht indienen tegen alle mensen die ons onrechtmatig beschuldigd hebben de afgelopen 6 jaar. Ik hoop nu in ieder geval dat onze organisatie zich wat meer kan ontwikkelen. Bijvoorbeeld zalen kan vinden om lezingen te organiseren en debatten te voeren,... Ik ben geen voorman meer maar sta nog honderd procent achter de organisatie. Ik zal de AEL blijven steunen en opvolgen daar waar ik kan."

vlnr. Mohamed Ben Haddou, Mohamed Khalfioui en Brahim Harchaoui

Mohamed Ben Haddou: is AEL-militant. Hij is ook tevreden met de uitspraak maar verwijst ook naar de schade die de beweging heeft geleden. "Ik had liever gehad dat we van in het begin rechtvaardig werden behandeld. Waarom heeft het zes jaar moeten duren? Ik ben alleszins blij dat dit carnaval eindelijk kan stoppen en we ons kunnen concentreren op het echte werk namelijk het verzet tegen de ongelijkheden binnen onze samenleving."

Mohamed Khalfioui: "De uitspraak is een overwinning maar zal de jarenlange criminalisering niet zomaar ongedaan maken. Er is een serieuze lastercampagne geweest tegen de AEL dit heeft ons imagon enorm geschaad. We zijn oneerlijk en onrechtvaardig behandeld. Maar deze uitspraak zal onze beweging wel een boost geven. De allochtone gemeenschap zal zien dat het niet voor niets is geweest."

Brahim Harchaoui: "De uitspraak is voor ons als militant zeer goed nieuws. We hebben het niet echt verwacht. Alhoewel we zeker wisten dat de beschuldigingen ongegrond waren. Er is een nieuwe fase aangebroken voor de militanten en voor de organisatie in zijn geheel. Ook naar de buitenwereld toe is het goed dat we van alle schuld zijn vrijgesproken. We kunnen met een nieuwe lei beginnen. We hebben een volledig nieuwe generatie in de leiding. Ik kijk zeer optimistisch naar de toekomst."

Dyab Abou Jahjah: "Voor mij persoonlijk is de uitspraak positief maar we zijn niet helemaal tevreden. Dit was een nutteloos proces van zes jaar onderdrukking en vervolging en criminialisering van onze organisatie. Als wij niet schuldig zijn dan is het establishment schuldig aan zes jaar criminalisering van de AEL. Dat zijn voor mij zware misdrijven en daar moet ook een antwoord voor gevonden worden, zowel juridisch als politiek."

"We gaan het daarom hierbij niet laten. Een sorry is te goedkoop en gemakkelijk. We hebben al een klacht ingediend tegen Verhofstadt, Duquesne, Detiège, Brice De Ruyver en een aantal anderen wegens het uiten van beschuldigingen die niet bewezen zijn. Er werden aanhoudingen uitgevoerd die niet wettig zijn en uitspraken gedaan in het parlement over onze aanhouding die tegen de scheiding van de machten ingaan. Die klacht was geblokkeerd tot onze klacht is behandeld. De moedwillige criminalisering van onze organisatie door deze mensen is bewezen. Het gaat hier niet om kattekwaad dat we hebben uitgehaald. Het gaat hier om een maatschappelijk politieke beweging die werd onderdrukt. Voor ons was dit de realiteit. Onze militanten werden vaak bezocht door de politie, er was druk op hun ouders, op hun werkgevers. De telefoons werden afgetapt en de e-mails gehackt. Hoe kan je dat anders noemen dan onderdrukking? En de maatschappij heeft dat aangemoedigd. Het is een gevaar voor de democratie. De gemiddelde Belg die de democratie in zijn land belangrijk acht zou ook niet tevreden zijn met een sorry. Al die mensen moeten ter verantwoording geroepen worden om wat ze gedaan hebben."

"Voor de allochtone gemeenschap is de uitspraak een heel belangrijke stap op de weg van hun emancipatie zowel hier als in Nederland. Het proces was er ene tegen een politieke beweging die het meest assertieve en radicale uiting was van de standpunten die gedragen werden door die gemeenschap. Iedereen dacht dat ze ons gingen kapot krijgen en dat we het nooit gingen volhouden. We hebben het toch gedaan en we hebben zelfs de vrijspraak gekregen, zes jaar later weliswaar."

Bekijk hier al de berichtgeving over het proces