De bevolking van Dresden wil met haar herdenken van de "Zerstörung” van Dresden op 13 februari 1945, 63 jaar geleden, ook de hardnekkige (nazi)mythe ontkrachten dat Dresden een ‘speciaal geval’ was, een doelbewuste vergelding van de geallieerden gericht tegen de burgerbevolking, een culturele vernietiging. Het dodental werd bv door de nazi's nog gedurende de oorlog met tien vermenigvuldigd, terwijl officieel 25.000 doden geteld werden. Neen, Dresden was een van de vele steden in Duitsland die verwoest werden omdat de nationaal-socialisten 75 jaar geleden aan de macht gekomen zijn, zo wordt ook formeel gesteld in het Stadsmuseum van Dresden, de zogezegde “einzigartigheid” (enig in zijn soort) van de verwoesting van Dresden is volgens de stad een legende.

“75 jaar geleden ging in Duitsland de democratie verloren. Een doodbrengende ideologie werd aan de macht gebracht die de Mensen- en Burgerrechten ophief. Andersdenkenden en minderheden werden vervolgd hetgeen uiteindelijk leidde tot vernietiging, verwoesting en dood, met ontelbare slachtoffers, miljoenen vermoordden in de kampen, doden en gewonden van de oorlog die 63 geleden ook deze stad bereikte”. Zo klonk het in de Ökumenischer Friedensgottesdienst op 13/02/2008 in de Kreuzkirche te Dresden.

Geh denken, een duidelijke boodschap aan de exteeem-rechtsen, oude en nieuwe nazi's, in Duitsland en overan in de wereld. Maar ook aan het 'westen', waar de mythe van Dresden nogf jaarlijks zorg voor 'begripvolle' documentaires over de 'nazi)versie van het buitenmatige geweld waarmee Dresden zou bestookt zijn en de honderduizende slachtoffers die door De Nazi's om propagandadoeleinden met factor 10 overdreven werden. Voor de Dresdenaren was Dresden op die 13 februari 1945 een stad als een ander in Duitsland, met het Nationaal-Socialisme als belangrijkste oorzaak.

Nazi's horen niet thuis in Dresden (en elders), dat is de duidelijke boodschap, hoog boven Dresden.

Op 13 februari, 63 jaar na het bombardement op Dresden, wordt sinds 1982 een herdenkingsplechtigheid gehouden die vooral gericht is tegen de opkomst van het het nationaal-socialisme in 1933, waarvan de verwoestting van Dresden het gevoilg van was. In toespraken wordt komaf gemaakt met de jaarlijke (en grootste) nazi-verzameling in Dresden. Het enig antwoord op de "zerstörung" van Dresden is de radicale afwijzing van discriminatie en uitsluiting van mensen op basis van hun gedachten en etnie, waar het extreem-rechts patent op heeft.

De gedachtenisavond staat in Dresden in het teken van de Witte roos, de verzetsorganisatie aan de universiteit van München met Hans en Sophie Scholl die in zes pamfletten een aanklacht tegen het nationaal-socialisme en een oproep deden tot verzet in 1942, iets wat hen uiteindelijk de dood koste. Wij moeten ook nu, meer dan vroeger oproepen om ons te verzetten tegen alles wat andere mensen uitsluit van het recht op een waardig leven. Voor de zes pamfletten en een fotoreportage van het gedachtenismonument aan zie: http://www.npdoc.be/Die-Weisse-Rose

In de linkse beweging zijn de anarchisten en de autonomen manifest aanwezig, onder meer met een originele sticker: Wir sind nicht Volk, wir sind Klasse! (Anarchosyndikalistische gewerkschaft- www.fau.org)

Het Courage-team van Susann Rüthrich zoekt met projecten in de scholen tegen racisme, telkens een originele bijdrage te brengen in manifestaties. In Dresden met de opvallende en van de Elbebrug af goed te ziene spandoek van 30 op 12 meter: "Geen sex met nazi's".

Exteem-rechts en oude en nieuwe nazi's komen toe, een bizar beeld in het Duitsland van nu, opgeroepen door de Junge Landmannschaft Ostdeutschland, voor een zogenaamde "Trauermarsch" waar groepen uit gans Duitsland en Europa aan deelnemen voor een van de grootste nazi-manifestaties.

De nazi's verzamelen aan een kant van de Elbe, op volle kracht de mooiste 'Duitse' muziek door de luidsprekers gooiend, tot groot chagrijn van de demokrtische manifestanten.

Aan de andere kant van de Elbe, bij de Goldene Reiten verzamelen de manifestanten voor Democratie en tegen extreem-rechts. "Wer die Opfer missbraucht, wird selbst zum Täter" staan op een spandoek van de CDU. Enkele dagen voordien had Katrin Göring-Eckhard, ondervoorzitster van de Duitse Bundestag, op een Ökumenischer friedesgottesdienst op 13 februari in de Kreuzkirche opgeroepen om onder geen beding samen te werken of projecte te steuen waar ook extreem-rechts in betrokken was. Een duidelijke boodschap waar ook de 'katholieke' partij in Vlaanderen, de CD&V haar lering best uit zou trekken wat de hoofdeoekenexclusie betreft, eerder dan in de nationaal-socialistische traditiue van uitsluiting zou CD&V beter het ACW-standpunt volgen voor haar mandatarissen riskeren de ACW banvloek te ondergaan.

De nazi-betoging gaat van start, volledig afgescheiden van de mobilisatie van de Democratische beweging en van de autonomen (en extreem-linken zoals de media ze aanduiden).

Op een goede vierkante km zullen drie betogingen Dresden doorkruisen, permanent gescheiden door een beweging politie-schild van wagens en politiemensen in de meest diverse uniformen en aankleding. Later op de avond wist de Dresdense radio te melden dat er, behoudens enkele aanhoudingen, geen incidenten geweest waren.

Vervolg in een volgende bijdrage.