Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

1 november – “Alle heiligen & drugs”

1 november – “Alle heiligen & drugs”

Op 1 november herdenken de christenen “alle heiligen en martelaren”, Allerheiligen. Deze 1 november is ook de “Internationale Dag van de Druggebruikers”.

Vorige donderdag, Allerheiligen, werd op het De Coninckplein voor de eerste keer in Antwerpen een symbolische manifestatie gehouden naar aanleiding van deze Dag. Het werd een succes. ATV en andere media besteedden er aandacht aan. Nochtans had het anders kunnen lopen. Deze actie werd immers door het stadsbestuur…verboden !.

De organisatoren hadden tijdig de toelating gevraagd, al hoewel men zich kan afvragen of voor een dergelijke kleinschalige manifestatie op een plein wel toestemming vereist is. Hier was geen enkel conflict te vrezen.( Benieuwt of de voor 8 november - om 19u3O - aan de Moskee in de Van Kerckhovenstraat voorziene racistische provocatie van het VB en Voorpost, door de burgemeester en de politie zal toegestaan worden. Dat democratische Antwerpenaren tegen deze racisten zullen tegen betogen is niet alleen te voorspellen maar zelfs wenselijk). Zoals het in deze stad gaat, kregen de initiatiefnemers van de Dag enkele uren vooraleer de actie zou beginnen een telefoontje van de Cel Info van de Recherche met het dringend verzoek om naar het St.Jansplein te verkassen. St.Jansplein? Het De Coninckplein is hét plein van druggebruikers, die er elkaar vreedzaam ontmoeten en er de nabij gelegen Free Clinic, een mede organisator, bezoeken.

Na veel over en weer getelefoneer werd gedreigd iedereen te arresteren. Iets waarvan de organisatoren nu niet bepaald wakker lagen. De actie zou hoe dan ook doorgaan. De Cel Info, die de opdracht had deze symbolische manifestatie te verhinderen, raakte wat in de war en contacteerde haar “grote baas”, hoofdcommissaris Serge Muyters. Deze gaf het bevel de boel op te ruimen en “vooral niet te onderhandelen !”. Nu is het goed om weten dat deze Muyters apetrots is op zijn “opkuis acties” van prostituees, druggebruikers en ander gespuis op en rond het plein. In werkelijkheid zijn het slechts naar de media gerichte schouws, waarbij angstvallig vermeden wordt de dealers te arresteren. Iets waar de verslaafden zélf om vragen. De individuele kleine verslaafde, het “heroïne hoertje”, het slachtoffer, wordt wel met veel poeha van de straat geplukt. Doel van deze poppenkast is de brave Antwerpenaar te doen geloven dat het stadsbestuur “er werk van maakt”. Het “onveiligheids gevoel” wil oplossen door allen die niet in het plaatje passen “onzichtbaar” te maken.

De Serge die op Allerheiligen het bevel gaf de grote middelen in te zetten tegen kwetsbare tegenstanders is berucht om zijn razia’s tegen de zwaksten. Deze hoofdcommissaris werd tijdens het correctionele proces tegen de ex-commissaris en geweldenaar Bart Debie (veroordeeld tot 3 jaar voorwaardelijk en VB Gemeenteraadslid) herhaaldelijk genoemd als beschermer van Debie in het korps. Dergelijke figuren trachten een symbolische Dag te beletten op het De Coninckplein. En daarvoor hebben ze een stok nodig om te slaan.

Deze stok heeft de naam “De Bilzen”, een zogenaamd buurtcomité dat slechts blanke zuurpruimen verenigt in een multiculturele wijk. Een comité met banden met het Vlaams Belang. Een comité dat desondanks, of juist daarom, goed in de markt ligt bij burgemeester Patrick Janssens (SP.A) en het stadsbestuur. Zero tolerantie blijft hun lijfspreuk. Het was “De Bilzen” dat als “buurtbewoners” een verbod eiste. En het was in afwezigheid van Patrick Janssens – in China – de OCMW voorzitter, Schepen en vervangend burgemeester Monica De Coninck die politiek verantwoordelijk is voor dit verbod.

De initiatiefnemers staken dat verbod waar het thuishoort. En dan ging de Cel Info toch “onderhandelen”, tegen het bevel van de Serge in. Er mocht een half uur actie gevoerd worden, anders…

Zoals gezegd, deze als symbolisch geplande manifestatie verliep perfect. Er waren een veertigtal aanwezigen, de grote meerderheid “pleinbewoners”, druggebruikers en ex gebruikers. Er waren van op het houten podium enkele toespraken, geestdriftig becommentarieerd door de toehoorders, zoals een toneelstuk van Shakespeare oorspronkelijk verliep. Een tiental politie agenten keek toe, sommigen noteerden routineus. De ATV camera draaide. Niemand werd gearresteerd. Een overwinning.

Belangrijkste eis was respect voor druggebruikers. Het stopzetten van de criminalisering en discriminatie, de dagelijkse pesterijen en meer door de politie. Er werd ook een vragenlijst voorgesteld die kan ingevuld worden door gebruikers die onheus behandeld werden en zelfs mishandeld. Dit in samenwerking met advocaten van Progress Lawyers Network. Men eiste het stopzetten van een stedelijke politiek die gebruikers als “vuilnis” beschouwd in plaats van wat ze veelal zijn, zieke mensen.

Een gedwongen “behandeling” zoals het VB voorstelt, werd afgewezen. Wel vroeg men een gebruikersruimte, de legalisering van marihuana en het gratis verschaffen van heroïne aan een beperkte groep gebruikers, zoals het in Zwitserland, Frankrijk, Nederland en Luik gebeurt. De lange ervaring hiermee leert dat dit zowel medisch als sociaal voor een bepaalde groep een grote stap voorwaarts betekend. Er werd gewezen op de goedkope en overal te krijgen harddrug, die een pintje is. De harddrug alcohol maakt jaarlijks meer dodelijke slachtoffers, invaliden en levenslange psychiatrische patiënten (syndroom van Korsakow) dan heroïne.

Druggebruikers hebben rechten, zoals elke Antwerpenaar. Het onder invloed van het rechtse comité “De Bilzen” verbieden van een eenvoudige bijeenkomst op een plein illustreert hoe nodig deze acties zijn. Op het einde van deze actie werd een minuut stilte gehouden ter herdenking van alle drugsdoden die het slachtoffer werden van een repressief drugsbeleid en zero tolerantie, van het gebrek aan menselijkheid en aan mogelijkheden hen te helpen.

De organisatoren waren zij die de kleurrijke en soms moeilijk bereikbare groep drugsgebruikers zonder problemen voor een zinvolle manifestatie op straat krijgen. Het is niet waar dat sociaal uitgeslotenen niet tot actie bereid zijn. Dat bleek ook in het verleden. Het is wel waar dat extreem rechts,de overheid, de politie en het stadsbestuur er alles aan doen om te beletten dat ze hun stem laten horen. Een stem die niet past in de “normen en waarden” die men de grijze meerderheid door de strot jaagt. Druggebruikers zijn “grens overschrijders”, mensen die deze hyper concurentiële kapitalistische maatschappij niet (kunnen) aanvaarden. Het De Conincplein en de Antwerpse straten zijn ook van hen. Hen uit de openbare ruimte naar de periferie van de stad verbannen zal aangevochten blijven. Wie of wat ze ook mogen zijn, ze hebben recht op respect.

Koen Calliauw.

dag van de druggebruikers

Koen ik vind dit een heel degelijke weergave van deze symbolische aktie en al wat erbij hoort! Het verzuurde wijkkommitee de bilzen die ik ook in mijn reportage vernoemde. Ooit banden gehad met de Nieuwe partij van Hendrik Boonen en vriendjes van Hugo Tuerlinckx uitgever van het rioolblaadje "de seefhoekenaar" in de jaren 80, 90! Dit zijn de echte hyprocieten in de wijk