Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Kifkif kleurt de kunst

Kifkif kleurt de kunst

BRUSSEL -- Voor de derde keer werden gisteren de winnaars van de schrijfwedstrijd 'Kleur de kunst' van vzw Kif Kif bekendgemaakt. Allochtoon Vlaanderen barst van talent maar dat is aan de oppervlakte niet altijd even zichtbaar. Met 'Kleur De Kunst' poogt Kif Kif bij te dragen aan het emancipatieproces van allochtonen en de literaire scene meer kleur te geven.

001_DSC_5234_500.jpg

Foto: han Soete

De grote kifkifprijs ging dit jaar naar Sarah De Mul. “Door u ben ik” is volgens de jury een verhaal dat met veel vaart en precisie vertelt over interculturele misverstanden en hoe daar gebruik van kan worden gemaakt. “Voor mij zit interculturaliteit in de kleine dingen. De modale schrijver van vandaag is echt nog uit de Vlaamse klei getrokken. De interculturele samenleving zou meer in kaart moeten worden gebracht. Literatuur is als reflectie van de samenleving daar een ideaal medium voor. ” Het is niet de eerste keer dat Sarah in de prijzen valt. Op elf november won zij tijdens de Vrouwendag in Antwerpen al een poëziewedstrijd.

De tweede prijs werd uitgereikt aan Jeroen Paulussen, de schrijver van drie kortverhalen. “Met raak gekozen details roept hij telkens een hele wereld op, of ze zich nu in een cinema afspelen bij een grootmoeder of in een badkamer,” klinkt het oordeel van de jury. “Ik vond niet dat ik hier als autochtoon niet aan mocht deelnemen. Volgens mij wil Kif Kif mensen samenbrengen ongeacht hun culturele achtergrond.”

001_DSC_5201_600.jpg

Foto: han Soete

De derde prijs ging naar de gedichtencyclus van Ihsane Chioua Lekhli die volgens de jury op een eenvoudige en beeldende manier de zachte verscheurdheid weergeeft van een leven tussen twee horizonten.

Tussen de prijsuitreikingen door maakten Rapper Pita en zijn crew komaf met het saaie imago van literatuur. Jamal Bouhkriss, opstormend comedytalent die vorig jaar zelf deelnam, zorgde voor de vrolijke noot.

Danny Neudt, coördinator van KifKif drukt de wens uit aan de reguliere culturele instellingen mee te werken aan hun cultuurfonds. “De wedstrijd is enorm gegroeid en we willen hem volgend jaar nog meer opentrekken. Daarom zijn we gestart met een cultuurfonds en we hopen we dat we op de nodige hulp kunnen rekenen.” Kifkif heeft ook een beetje gemengde gevoelens bij de editie van dit jaar. “Allochtoon zijn is geen voorwaarde voor inschrijving maar het blijft natuurlijk een eeuwig dilemma, iedereen verwacht een allochtone winnaar.”

001_DSC_5150_600.jpg

Foto: han Soete

011_DSC_5149_600.jpg

Foto: han Soete

Kif Kif

Geachte lezer,

de naam van de derde laureate van de Kleur de Kunst wedstrijd is Ihsane Chioua Lekhli.

Met vriendelijke groet,

Kamiel Vanhole

excuses

Stom van ons. Die naam was even weggevallen omdat we hem niet verkeerd wilden spellen.

Bedankt om het te melden.

Helemaal mijn fout

en eigenlijk het soort fouten dat je niet *mag* maken.

Om op het failliet van de

Om op het failliet van de labelling "autochtoon" en "allochtoon" de nadruk te leggen, heb ik mijn inzending bewust verstuurd onder mijn aangetrouwde familienaam. Ik zag het als een mogelijkheid om een aantal dingen aan te kaarten. Ik had gehoopt dat de mensen bij het zien van de combinatie van een “autochtone” en “allochtone” naam even zouden stilstaan bij het feit dat die opdeling niet kan worden blijven volgehouden. Volgens die redenering, ben ik namelijk autochtoon, mijn man allochtoon en zullen mijn toekomstige kinderen ongetwijfeld ook als allochtonen worden beschouwd. Hoe hardnekkig een zulke opdeling is, blijkt echter al uit het artikel van Indymedia. De auteur lijkt het "exotisch" klinkende deel van mijn naam er gemakkelijkheidshalve te hebben afgelaten. Voor alle duidelijkheid heb ik mijn inzending verstuurd onder de naam “Sarah De Mul-Olaziregi”.

Ik zou het persoonlijk zonde vinden als de schrijfwedstrijd zich louter zou laten instrumentaliseren als aandrager van “allochtoon” talent en zodoende dreigt medeplichtig te worden aan de marktprincipes van het boekenbedrijf, dat zichzelf voortdurend voedt met het nieuwe, het exotische, het andere. Dit neemt natuurlijk niet weg dat negatieve beeldvorming en racisme het leven van vele mensen danig beinvloed, maar dat is niet bij iedereen op dezelfde manier, zelfs niet bij zogenaamde “allochtonen” onderling.

Het liefste nog had ik de Kif kif prijs gedeeld met Pita. Zijn teksten staan alvast veel dichter bij mijn dagdagelijkse realiteit dan de meeste literatuur die momenteel verschijnt. Zijn teksten breken op een kritische en vormelijk vernieuwende manier met het dominante idee van Literatuur. Dit idee van “Literatuur” is momenteel niet alleen nog steeds veel te blank, te mannelijk en te Vlaams. Bovendien houdt het vast aan bepaalde regels die stellen dat een kortverhaal Literatuur is en een tekst met een hip hop beat eronder niet. Het staat buiten kijf dat we ongetwijfeld nog een lange weg voor de boeg hebben vooraleer het Vlaamse literatuurlandschap eindelijk eens van kleur verschiet.