Keltoum15 juli 2009 – 14:53

Uw doofheid lijkt een onuitputtelijke bron van inspiratie?

“Ik vertel vaak over mezelf, en het doof zijn is een onderdeel van mezelf. Ik kan het moeilijk negeren. Maar toch gaat minder dan de helft van mijn grappen over het doof zijn. Ik maak grappen over wat me interesseert op dat moment. Mijn materiaal gaat voornamelijk over de menselijke zwaktes, over plezierige dingen dus. Zelfs als het onderwerp van het verhaal doofheid is, de humor gaat bijna altijd over iets anders.”

Mensen focussen graag op uw doofheid. Irriteert dat u of gebruikt u het beetje als een 'handelsmerk'?

“Ik ben niet geïrriteerd. Ik gebruik het inderdaad in mijn voordeel. Grappen maken over doofheid is één ding maar doof zijn is op zich niet grappig. Het heeft ook veel meer belang voor anderen dan voor mezelf. Ik kan ermee leven. Voor sommigen die mij niet kennen is de gedachte dat ik lach met een dove verwarrend. Ik denk dat veel mensen verwachten dat ik er omzichtig mee omga, maar ik kan ze verzekeren dat ik al voorbij dat stadium ben.”

Bij stand up comedy is er vaak interactie met het publiek. Hoe lost u dat op?

"Het publiek reageert niet zo vaak, nauwelijks eigenlijk. Of misschien wel als ik het niet zie. Als iemand probeert te roepen en ik zie dat, dan zal ik op hem inzoomen en hem wijzen op de futiliteit van zijn acties, maar ik probeer het wel op een vriendelijke manier te doen. Ik wil mensen niet vernederen.

"Het tegenovergestelde probleem kan zich voordoen, wanneer mensen stil en bang zijn om zich te laten gaan. Dat gebeurde vaak aan het begin van mijn carrière. Ik kan nog een beetje horen dankzij mijn hoorapparaten. Dat is belangrijk om te weten of ik goed bezig ben. Soms gebruik ik ook visuele clues, de reactie van mensen kan ik dan beter zien, enzovoort, om mijn publiek in te schatten. Maar vaak is het een kwestie van geloven in wat ik doe."

Ik heb ergens gelezen dat kunst ook één van uw favoriete onderwerpen is.

“Ah, ik heb inderdaad een show daarover gedaan op het Edinburgh Festival. Ik had het daar over mijn relatie met kunst. Maar het is niet een onderwerp waar ik het vaak over heb in mijn gewone stand up shows. Als je een show maakt over een bepaald onderwerp en er nadien mee op tournee gaat word je het snel beu om avond na avond hetzelfde te spelen. In die shows had ik gesprekken met Rembrandt, hij was mijn vriend, maar naar het einde van het tournee toe kon ik hem wel wurgen.”

Maakt u grappen over politieke thema's?

“Soms, maar ik ben niet echt een politieke comedian. Ik ben al lang genoeg op deze wereld om te weten dat de dingen niet snel veranderen, wie er ook aan de macht komt.”

Wanneer hebt u ontdekt dat u mensen aan het lachen kon brengen?

“Ik was de grapjas van de familie. Ik herinner me dat ik al vanaf mijn vijf jaar comedian wilde worden. Maar ik heb mijn droom moeten opgeven toen ik doof werd op mijn 18de. Pas op 34-jarige leeftijd heb ik mijn droom terug opgepikt en hier sta ik dan.”

Hebt u ooit gespeeld voor een doof publiek?

“Ja en het is de moeilijkste doelgroep. Ten eerste gaapt er een grote kloof tussen echte doven en mensen die, zoals ik, ernstig slechthorend zijn. Ze denken dat ik niet doof genoeg ben. Ten tweede is er het probleem van het grappen maken in gebarentaal. Het eerste dat verloren gaat in de vertaling in gebarentaal is de humor.”

Is dit uw eerste optreden in België?

“Nee, ik heb in maart al eens in Antwerpen opgetreden. Ik heb toen een geweldige tijd gehad. De mensen die ik ontmoette waren super en het publiek was snel mee met mijn grappen. Ik denk dat mijn grappen heel universeel zijn. Ik maak grappen over dingen die de grenzen overstijgen. Zoals het feit dat ik veel kinderen heb en getrouwd ben met een zwarte vrouw. Als u daarover meer wil weten moet je zeker komen kijken naar mijn show!”

Alle informatie over het optreden van Steve Day tijdens het Comedyfestival (18 tot 27 juli) in Gent vindt u hier: www.comedyfestival.be