Inge Van de Merlen13 juni 2006 – 18:24

Amerikaanse en Iraakse troepen lanceerden op vrijdag 9 juni een eerste zware aanval op Ramadi, de hoofdstad van de provincie Anbar in Irak. De stad ligt 100 km ten westen van Bagdad, langs de oevers van de Eufraat en telt ongeveer 400 000 inwoners. Ramadi is bekend omwille van het sterk verzet tegen de buitenlandse bezetting. De geleidelijke opbouw naar deze aanval werd door het anti-oorlogsfront nauwkeurig in de gaten gehouden, maar de officiële pers leek niet op de hoogte te zijn. Slechts af en toe doken geruchten over een dergelijke aanval op in de media, maar woordvoerders van het Amerikaanse leger ontkenden de plannen.

Op 1 mei verzond Qasem al-Dulaimy, een inwoner van Ramadi, een noodoproep via e-mail. Op dat moment was hij inmiddels met zijn familie de stad ontvlucht. Volgens zijn getuigenis hadden VS-soldaten op 22 april bij de inspectie van huizen in Ramadi drie mannen gedood; een vrouw zou door de shock bezweken zijn. Een bericht op de website van Free Arab Voice beschrijft hoe Amerikaanse troepen die dag de woning van de zestigjarige Kazim Badiwi Hassan bestormden.[1] De soldaten blinddoekten de gezinsleden en plaatsten ze tegen de muur in een van de kamers. Vervolgens schoten ze hen neer met een licht machinegeweer, wisten de buren aan een correspondent van Mafkarat al-Islam te vertellen. Kazim en zijn vier zonen werden tijdens deze razzia gedood; de vrouw en de dochter werden gewond en door de soldaten meegenomen. Het is niet uitgesloten dat beide getuigenissen dezelfde familie betreffen. Todd Pitman, een Amerikaanse journalist die sinds enige tijd bij de VS-troepen in Ramadi verblijft, schreef die dag een bericht voor The Associated Press: “Terwijl Iraakse strijdkrachten de huizen doorzochten, gingen de VS-troepen van het 1ste Bataljon, 506de infanterieregiment de huizen binnen en klommen op de daken om de rest van de patrouille te dekken. De families kropen weg in de kamers op het gelijkvloers en ondertussen vuurden de Amerikaanse soldaten verschillenden schutters neer. De Amerikaanse Luitenant Brett Blalock (30) van Fernandina Beach, Florida, zegde dat waarschijnlijk vier rebellen werden gedood.”[2] Door de westerse pers werden voor die dag in Ramadi geen burgerdoden gemeld; de gegevensbank van Iraq Body Count kon niet worden aangevuld.

In dezelfde e-mail schreef al-Dulaimy dat in Ramadi op 29 april twee kinderen door Amerikaanse scherpschutters werden gedood: een zevenjarig meisje was met haar moeder op weg naar de dokter toen ze voor het Al-Mustafahospitaal door een kogel werd geveld. Een achtjarige jongen werd door een Amerikaanse scherpschutter doodgeschoten terwijl hij voor zijn huis aan het spelen was. Er zouden die dag nog vijf andere mensen door scherpschutters zijn gedood en ook de vader van al-Dulaimy werd onder vuur genomen: een kogel boorde zich door de achterruit van zijn wagen, maar miste de man. In de westerse, noch in de Arabische pers werden voor die dag burgerslachtoffers in Ramadi gemeld. Een Amerikaanse luitenant maakte echter melding van de dood van twee Iraakse kinderen door een raketgranaat van de ‘rebellen’ op 30 april in Ramadi.[3] Deze slachtoffers werden aan de hand van berichten van Associated Press en de New York Times wel in de IBC-databank opgenomen.

Volgens Free Arab Voice verloren op 2 mei acht burgers, waaronder twee vrouwen en drie kinderen, het leven in een aanval met Amerikaanse gevechtsvliegtuigen. Drie mannen werden op het moment van de verslaggeving nog vermist.[4] De westerse pers vermeldde hierover niets. Dezelfde dag was de gouverneur van Al-Anbar het doelwit van een aanslag. Een bron in het Iraakse leger meldde aan de Arabische pers dat de chauffeur en een medepassagier hierbij om het leven kwamen.[5] De westerse pers sprak van tien burgerslachtoffers bij de aanslag.

Op 4 mei meldde Al-Quds vijf slachtoffers ten gevolge van een luchtaanval.[6] De verklaring kwam van een personeelslid van een kliniek in Ramadi. Ook Reuters berichtte over deze doden en voegde er aan toe dat Amerikaanse militairen de luchtaanval als verzinsel afdeden.[7] Mail & Guardian Online[8] had het over dertien doden, maar de Amerikaanse Sgt. Dan Schonborg ontkende dit. Tegen de avond beklemtoonde Reuters de tegenstrijdige verklaringen in een update.[9] Ziekenhuispersoneel en politie vermeldden vijf tot dertien doden en vijftien gewonden. Dr. Muhannad al-Fahadawi zegde dat er minstens elf doden vielen, waaronder twee meisjes en een achtjarige jongen. Een woordvoerder van het Amerikaanse leger ontkende de luchtaanval niet meer, maar beweerde dat enkel acht rebellen werden gedood. IBC nam aan de hand van berichten van The Associated Press en Agence France Presse dertien burgerslachtoffers op in de gegevensbank.

Free Arab Voice meldde voor 10 mei elf gedode burgers, waaronder vijf vrouwen en kinderen.[10] Allen werden door scherpschutters om het leven gebracht. In de westerse pers waren hierover geen meldingen terug te vinden. Op 11 mei berichtte Free Arab Voice over een luchtaanval op een verlaten studentenverblijf van de universiteit.[11] Er werden vier Iraakse slachtoffers gevonden maar men zocht nog naar andere slachtoffers onder het puin. Lara Logan van CBS interviewde de soldaten in Ramadi voor haar serie over het front.[12] Er werden die dag vijf zogenaamde ‘slimme bommen’ van vijfhonderd pond op leegstaande gebouwen afgevuurd. De soldaten schatten hiermee een achttal vijanden te hebben gedood. Het zou hier eventueel om dezelfde aanval kunnen gaan. Volgens Free Arab Voice werd, eveneens op 11 mei, vanaf een gevechtsvliegtuig een ziekenwagen beschoten.[13] De balans was drie doden: de chauffeur en twee hulpverleners. Hiervan zijn geen meldingen in de westerse pers terug te vinden.

Dezelfde dag stuurde al-Dulaimy, die ondertussen naar Ramadi was teruggekeerd, opnieuw een e-mail rond. Brian Conley, een Amerikaanse journalist die in Amman (Jordanië) verblijft, plaatste hem op het internet.[14] Al-Dulaimy schreef over het gevaar van de Amerikaanse scherpschutters die al veel kinderen en vrouwen met een hoofdschot hebben gedood. Een van de kinderen kende al-Dulaimy persoonlijk; het was de zevenjarige Haitham Yusif Hubaiter, die twee maanden geleden op weg naar school door een scherpschutter werd geveld. Op 10 mei werd ook de woning van al-Dulaimy geraakt, maar er vielen gelukkig geen gewonden. Hij schrijft:

“Een groot aantal kogels veroorzaakten brand in de kinderkamer. Ik hoorde hen schreeuwen toen twee van mijn neefjes de brandende kamer uitliepen. Samen met mijn broer rende ik de trap op om te zien wat er aan de hand was.” (…) “Mijn broer beukte de deur open en sloeg het raam met zijn handen stuk om de zware rook eruit te krijgen. Hij droeg zijn verschrikte vijfjarige zoon Mustafa uit de brandende kamer. Een paar dekens begonnen te branden en ik haalde water om het vuur te blussen. Het was een kleine brand, veroorzaakt door kogels. Dit soort kogels van de VS-troepen zijn zeer schadelijk voor mensen en materialen. Ze bevatten lood dat binnenin de kogels tot een hete vloeistof wordt. Wanneer de kogel het lichaam binnendringt, explodeert hij en vernietigt het lichaam aan de binnenkant. Hij doet de beenderen en het vlees smelten.”

De beschrijving van de kogels doet vermoeden dat het hier om zogenaamde ‘soft point bullets’ gaat. Net als dumdumkogels expanderen ze bij impact, waardoor ze enorme schade in het lichaam aanrichten. Doordat de expansie van ‘soft point bullets’ echter minder snel gebeurt dan die van dumdumkogels, kunnen ze dieper penetreren.[15] Sedert 1899 staat er een internationaal verbod op het gebruik van kogels met een dergelijke uitwerking.[16]

Op 12 mei berichtte Free Arab Voice over een luchtaanval op een woonhuis.[17] Vijf slachtoffers, een vader, moeder en drie kinderen werden vanonder het puin gehaald. De buren vermoedden dat er meer slachtoffers waren, daar familieleden uit Bagdad, op de vlucht voor sektarische milities, bij de familie verbleven. Een Iraakse officier verklaarde dat er heel binnenkort een grote operatie in Ramadi van start zal gaan. VS-tanks vuurden op zes woonhuizen, waarbij vier mannen werden gedood. De Amerikaanse troepen lieten voor het eerst sinds vier dagen ziekenwagens en brandweer tot het gebied toe om de slachtoffers te helpen. Er waren geen berichten in de officiële westerse pers terug te vinden.

Wat de westerse media wel publiceren, zijn de verslagen en getuigenissen vanuit het Amerikaanse leger. Doorgaans gaat het daarin over de strijd tegen de ‘rebellen’ in Ramadi: de grote verliezen van de ‘opstandelingen’, de zoektocht naar Zarqawi en de heldhaftigheid van de Amerikaanse soldaten. Verder besteden de woordvoerders van het Amerikaanse leger en hun journalisten veel aandacht aan de noodzaak om met militaire ingrepen de plaatselijke bevolking van de ‘opstandelingen’ te bevrijden.

Brian Conley ontmoette in Amman enkele inwoners van Ramadi. Hun getuigenissen verschillen net als die van al-Dulaimy als dag en nacht van de officiële persmededelingen en verraden een heel andere verhouding tussen het verzet en de burgers.[18]

“Inwoners van Ramadi verzekeren me herhaaldelijk dat indien de Amerikaanse troepen Ramadi verlieten, het herstel van de orde een kwestie van dagen zou zijn. Ze zijn van mening dat zonder steun van de lokale bevolking de verzetstrijders de strijd niet zouden kunnen voortzetten.”

In tegenstelling tot de beweringen van het VS-leger, dat verzetstrijders de burgers bedreigen wanneer het bezettingsleger hun woning als schietpost gebruikt of hen ondervraagt, verklaart al-Dulaimy geen wraakacties van het verzet te vrezen. Leden van het verzet zouden volgens hem, wanneer de legertroepen een woning bezetten, de betroffen inwoners vragen hun woning te verlaten en hen helpen om een andere verblijfplaats te vinden. Zowel al-Dulaimy als Sheikh Majeed verzekerden Conley dat het verzet zelden of nooit op bewoonde huizen vuurt. Dit kan van de Amerikaanse troepen niet worden beweerd.

De inwoners van Ramadi vrezen dat hen een hevige aanval van het Amerikaans en Iraaks leger te wachten staat. De Iraakse Kolonel Ali Hassan acht een grote operatie noodzakelijk om de stad onder controle te krijgen. Amerikaanse bevelhebbers zeggen dat een operatie in de stijl van wat in 2004 in Fallujah gebeurde momenteel onwaarschijnlijk is.[19] Zo een aanval zou voor de inwoners van Ramadi een humanitaire ramp betekenen. Ten tijde van de grote aanvallen op Fallujah werden journalisten uit de stad geweerd. De militaire woordvoerders en hoteljournalisten meldden indertijd enkele honderden gedode ‘terroristen’, maar later bleek dat talrijke burgers het leven lieten onder de massale luchtbombardementen, waarbij het gebruik van chemische wapens niet werd geschuwd. Duizenden vluchtelingen hebben maanden onder erbarmelijke omstandigheden in de woestijn doorgebracht wat nogmaals ontelbare slachtoffers eiste, vooral onder de zwakkeren zoals kinderen en ouderlingen. Wacht de inwoners van Ramadi hetzelfde lot? De plaatselijke correspondent van Al-Quds acht dit zeer goed mogelijk. Bronnen binnen de provincieregering beweerden dat de VS in de nabije toekomst een zwaar offensief in Ramadi plannen.

Free Arab Voice blijft continu over de toestand rapporteren.[20] Op 27 mei arresteerden Amerikaanse troepen zonder aanklacht zeven journalisten van internationale, Arabische en lokale persagentschappen. ’s Anderendaags voerde het VS-leger luchtaanvallen uit op de stad. Daarbij vielen volgens een bericht van Free Arab Voice acht doden, waaronder drie kinderen en een vrouw, en vijftien gewonden. De westerse pers heeft niets gezien. Op 30 mei vielen opnieuw vijf doden, waaronder een vrouw en een kind, meldt de Free Arab Voice. Ook Al Sharqiya tv berichtte over het voorval, maar in de westerse pers is ook nu weer geen nieuws hierover terug te vinden. Op 5 juni vielen vijf doden bij een luchtbombardement; twee kinderen, een ouderling en twee vrouwen. Onder de vijftien gewonden waren negen schoolkinderen die op het moment van de aanval hun eindexamens op school aflegden. Die dag kwamen ook honderden nieuwe troepen aan in de provincie, waarvan de meeste in Ramadi werden gestationeerd. Toen het leger uiteindelijk op 6 juni de stad begon af te sluiten, leek het menens te worden. Het water en de elektriciteit werden afgesloten en ook de benzinestations gingen dicht. Medische opslagplaatsen werden gebombardeerd, alle ziekenhuizen gesloten en er werd beslag gelegd op het eerste hulp materiaal. In een poging om de verwachte grote aanval op de stad af te wenden, besloten de verzetstrijders zich uit Ramadi terug te trekken. Blijkbaar heeft dit niet echt geholpen, want op 9 juni begonnen Amerikaanse en Iraakse troepen aan een groot offensief. De westerse media lijkt Doornroosje wel. Op een artikel in de LA Times[21] na, is er tot op het moment van dit schrijven geen bericht over de operatie terug te vinden. Alle ogen zijn nog op Zarqawi gericht, als waren ze erdoor gehypnotiseerd. Nochtans meldde Al-Quds op maandag 12 juni dat het VS-leger een ultimatum aan de inwoners van Ramadi had gesteld.[22] Tegen donderdag 15 juni moeten ze alle verzetsstrijders uitleveren – Wat een irrationele eis! – of Ramadi zal een massale aanval ondergaan. Alweer, zoals in Fallujah, zullen talrijke mensen die niet over de financiële middelen beschikken om te vertrekken, of die gewoon geen plaats hebben om heen te gaan in de bommenhel gevangen zitten. En de doden zullen tot ‘terroristen’ worden omgedoopt om het gezicht van deze vuile oorlog op te blinken.

[1] US troops storm family home in ar-Ramadi, murder five men, kidnap two women. Iraqi Resistance Reports, 22 april 2006. (http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report497.htm)

[2] PITMAN, T., U.S., Iraqi Forces Fight Ramadi Insurgents. Washington Post, 22 april 2006. (http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/04/22/AR200604...)

[3] SALAS, B.F., Insurgent attack kills 2 children in Ramadi April 30. NewsBlaze, 30 april 2006. (http://newsblaze.com/story/20060430142521nnnn.nb/topstory.html)

[4] US aircraft blast civilian house in ar-Ramadi. Iraqi Resistance Reports, 2 mei 2006. (http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report507.htm)

[5] Resistance car bomb blasts motorcade of puppet governor of al-Anbar. Iraqi Resistance Reports, 2 mei 2006. (http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report507.htm)

[6] US airraid kills five civilians in ar-Ramadi Thursday morning. Iraqi Resistance Reports, 4 mei 2006 (http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report509.htm)

[7] At least 5 dead in strike on Iraqi house-witnesses. Reuters Foundation Alertnet, 4 mei 2006. (http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/GEO433830.htm)

[8] WAGNER, T., Suicide bomber strikes at Baghdad court building. Mail&Guardian Online, 4 mei 2006. (http://www.mg.co.za/articlePage.aspx?articleid=270779&area=/breaking_new...)

[9] US, Iraqis differ on civilian casualties in Ramadi. Reuters Foundation Alertnet, 4 mei 2006. (http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/L04731714.htm)

[10] By nightfall Wednesday, bodies of 11 victims of US offensive on ar-Ramadi had been brought to local hospital. Iraqi Resistance Reports, 10 mei 2006(http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report515.htm)

[11] US warplanes rocket dormitory building at Al-Anbar University in ar-Ramadi, killing four. Iraqi Resistance Reports, 11 mei 2006. http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report516.htm)

[12] LOGAN, L., Where the danger is. CBS Evening News, 1 mei 2006. (http://www.cbsnews.com/stories/2006/05/11/eveningnews/main1612946.shtml)

[13] US warplanes rocket homes, ambulance in northeastern Ramadi. Iraqi Resistance Reports, 11 mei 2006. http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report516.htm)

[14] CONLEY, B., Continued account from Qasem in Ramadi. Alive in Baghdad, 13 mei 2006. (http://www.aliveinbaghdad.org/v2/node/161)

[15] http://en.wikipedia.org/wiki/Soft_point_bullet

[16] Verklaring (IV,3) betreffende expanderende kogels. Den Haag, 29 juli 1899. (http://www.icrc.org/ihl.nsf/FULL/170?OpenDocument)

[17] At least five family members killed in US air raid in ar-Ramadi. Iraqi Resistance Reports, 12 mei 2006. (http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report517.htm)

[18] CONLEY, B., Media Misconceptions of Ramadi Continue – Media Analysis! Alive in Baghdad, 23 mei 2006. (http://www.aliveinbaghdad.org/v2/node/170)

[19] Insurgents hamper U.S., Iraqi forces in Ramadi. Associated Press, 22 mei 2006. (http://www.msnbc.msn.com/id/12922324/)

[20] http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/index.htm

[21] STACK, L.K. & ROUG, L., Fear of Big Battle Panics Iraqi City. Los Angeles Times, 11 juni 2006. (http://www.latimes.com/news/nationworld/world/la-fg-ramadi11jun11,0,6932...)

[22] US orders Resistance fighters to surrender, gives residents of ar-Ramadi until 15 June to leave their city or else face massive US offensive. Iraqi Resistance Reports, 12 June, 2006. (http://www.freearabvoice.org/Iraq/Report/report548.htm)