links: Jan Bucquoy

De Dolle Mol trekt weer aardig wat volk sinds het pand op dertig april gekraakt werd. De vaste klanten lijken nooit weggeweest. “Linkse klap” verkopend, drinken ze pintjes aan één euro. Voor Jan Bucquoy die er vanaf het begin bij was, is de Dolle Mol een symbool van 36 jaar rebellie. “Nu willen ze onze tradities, herinneringen en geest wegvegen om er iets rendabel van te maken. Een praline zaak of zoiets...”, vertelt hij verontwaardigd.

Dat laat hij vanzelfsprekend niet zomaar gebeuren. Bucquoy is een man met een missie. “Ik zit ook graag in mijn luie zetel naar Roland Garros te kijken maar ik moet iets ondernemen. Ik moet de anderen de weg tonen.” Al voegt hij er ook aan toe dat dat niet altijd even vlot lukt. Hij is merkbaar teleurgesteld in zijn oude strijdmakkers van mei '68, die ofwel “dood zijn, ofwel in de kunstwereld zitten”, en in de jeugd die “minder bevlogen is dan weleer”. Maar zelf zet hij de strijd onverminderd voort.

De macht omverwerpen is het ultieme doel. Elk jaar onderneemt Bucquoy een poging, als hij op 21 juli, met vlag en wimpel, naar het koninklijk paleis trekt om een staatsgreep te plegen. Op dit moment is zijn strategie om een aantal “strategische punten” te bezetten. De Dolle Mol is er daar één van. “Aan de vooravond van één mei, een symbolische datum, hebben we de Dolle Mol gekraakt. Ondanks de waarschuwing om het pand voor één juni te verlaten, zitten we hier nog steeds. Ik beschouw dit als een kleine overwinning”, triomfeert Buckuoy. “Als we een beetje weerstand bieden moeten de machthebbers al snel toegeven.”

Bucquoy houdt een pleidooi voor “l'esprit indépendent”. “De mensen hebben teveel angst. Ze zijn bang voor de dood en bang om te leven. Dat verkrampt hen”, vindt hij. Zelf gelooft hij in een “speelsere” maatschappij die losser georganiseerd is. Daarbij stelt hij het eigendomsrecht in vraag. “Erfenissen moeten via een loterij verdeeld worden over de bevolking”, stelt Bucquoy. En ook de verkiezingen wil hij volgens dat systeem laten verlopen. “Zulke zaken hebben een therapeutisch effect”, meent hij. “Met als gevolg dat we een vrijere samenleving krijgen.”

Tot het zover is, kan u die vrije samenleving zelf al eens gaan opzoeken in de Dolle Mol, Spoormakersstraat in Brussel (vlakbij de de Grote Markt).