han14 november 2005 – 20:21

Jef Sleeckx: “Ik heb inderdaad die SP.A-Rood oproep mee ondertekend. We hadden de afgelopen week een avond in Antwerpen en daar waren toch wel heel wat aanwezigen, ook afdelingen uit Brussel bijvoorbeeld. Het stoort me enorm dat men aan de partij-top allerlei zaken beslist zonder dat voor te leggen aan de basis. We (SP.A-rood) vinden dat de SP.A terug moet luisteren naar de mensen en haar basis. Je krijgt steeds meer de indruk dat ze aan de top gewoon geen besef hebben van wat er leeft aan de basis. De mensen moeten harder werken, langer werken, de lonen stijgen nauwelijks en men wil beknibbelen op de bestaande anciënniteitbarema’s. Maar daartegenover staat geen enkele zekerheid. De mandatarissen moeten maar eens naar de piketten komen. Ze moeten echt gaan luisteren naar wat er leeft en hoe de mensen dat aanvoelen. Ze voelen blijkbaar de onderbuik van de mensen niet meer aan.”

“Maar men zaait ook paniek waar het eigenlijk helemaal niet nodig is. Tegen 2030 zal de sociale zekerheid een tekort hebben van 9 miljard euro. Dat is veel maar toch niet onoverkomelijk. De regering heeft vijf miljard euro loonlastenverlaging toegekend aan de bedrijven. Dat wil toch zeggen dat er ruimte is. Er is ook geld te vinden, hé: een belasting op fortuinen, een Algemene Sociale Bijdrage, de belastingen innen zoals het hoort,…. Er zijn mogelijkheden genoeg om dat probleem van de vergrijzing op te lossen, als de politieke wil aanwezig is natuurlijk.”

-- Het is toch niet alleen een kwestie van luisteren, het gaat toch ook over de politieke lijn die men uittekent.

“Maar als men luistert naar de basis, dan zullen ze ook hun lijn moeten aanpassen. Dat is wat ik wil zeggen. Mochten de mensen die de lijn uittekenen dat eens gaan voorleggen aan de basis en gaan luisteren dan zou die lijn er helemaal ander uitzien. Maar het probleem is natuurlijk dat de SP.A steeds meer naar het centrum opschuift. Ze zijn een groot deel van de arbeidersklasse verloren aan het Vlaam Blok. Ze zien het niet zitten om daar stemmen terug te winnen en ze gaan vissen in het centrum. Maar iedereen is daar aan het vissen. Het gevolg daarvan is natuurlijk dat de SP.A weinig bezig is met de arbeidersklasse. Steve Stevaert stelde : “We zijn niet bezig met miserabelisme”. Maar als socialist moet je daar toch ook mee bezig zijn. 15% van de bevolking zit onder het levensminimum. Er zijn honderdduizenden werkenden mensen die niet meer dan 50.000 fr (€ 1250) verdienen. Als je gewoon nog maar de huurprijzen kijkt dan weet je dat die mensen het zeer zwaar hebben. De SP.A is veel te weinig bezig met haar natuurlijke publiek. Omdat we niet meer aanwezig zijn bij ons natuurlijke publiek, in de probleemwijken, zijn wij precies de gangmakers van het Vlaams Blok geworden.”

-- En gelooft u dat dit kan lukken?

“Ik moet eerlijk toegeven dat zeer veel mensen en delegees me bellen om te vragen of we met iets nieuws beginnen. Ik wil daar eerlijk over zijn, die vraag komt regelmatig terug. Ik heb dat ook op die vergadering van SP.A Rood gezegd, hoor.”

-- In KNACK is dat toch min of meer de optie die u neemt: “Er moet iets nieuws komen.”

“Ik ben ongeveer 50 jaar lid van de SP.A. Ik wordt binnenkort 69 en ik ben lid vanaf mijn 19de. Ik moet toch zeggen dat dit pijn doet. Er zijn ook heel wat goede mensen met wie ik jaren heb samengewerkt die dat allemaal niet meteen begrijpen. Maar ik ben zo gebeten om stemmen van het Vlaams Blok af te pakken. Ik wil daar al mijn energie aan besteden, hoe beperkt mijn middelen ook mogen zijn. Ik denk dat de klassieke partijen daar niet meer in lukken. Ik wil dat wel eerst nog in mijn partij proberen. Ik wil daar eerlijk in zijn tegenover mijn partij en echt tot op het bot gaan. Ik ben daarom ook mee pamfletten gaan uitdelen aan het SP.A congres. De ministers waren natuurlijk niet content. Het was de eerste keer dat ik publiekelijk stelde dat ik het generatiepact niet aanvaardde.
Ik wil dus eerst alles op alles zetten om binnen de SP.A het debat op gang te trekken. Maar als dat niet langer mogelijk blijkt. Als men niet naar de basis gaat luisteren en van koers wijzigt, blijven er niet veel andere opties over dan met iets nieuws te beginnen.”

-- Bruno Verlaeckt van de Algemene Centrale in Antwerpen zegt dat de SP.A zich te veel met “ethiek” bezighoudt: drugs, homohuwelijk, … Vandaag noemt men zich progressief, maar dat heeft een andere invulling gekregen dan wat men traditioneel verstaat onder links.

“Ik vind het wel goed dat de SP.A bezig is met het homohuwelijk. De SP.A heeft daar zelf goed werk geleverd. Maar de eigen thema’s : het werkvolk, dat zijn ze vergeten. De SP.A is het werkvolk verloren aan het Vlaams Blok. Ik moet horen dat mensen die jarenlang op mij hebben gestemd nu voor het Vlaams Blok stemmen. Dat zijn zeker niet allemaal racisten, maar die mensen zijn ontgoocheld. Bovendien weet men nauwelijks nog waarvoor die verschillende partijen staan. Ze zeggen allemaal hetzelfde, enkel het blok zegt duidelijk iets anders.”

“Parlementairen mogen op pensioen gaan op hun 52ste als ze 8 jaar dienst hebben. De mensen weten dat hoor, ze spreken je daarop aan. Hoe kunnen politici geloofwaardig zijn als ze dan komen zeggen dat de werkmensen langer zullen moeten werken? Je moet dat maar eens proberen uitleggen. Delegees die me bellen, vragen me op de man af hoeveel ik nu eigenlijk verdien. Neem nu Patrick Janssens. Die is burgemeester van Antwerpen, niet meteen een kleine stad. Daarnaast is hij ook parlementslid en zetelt hij in een paar beheerraden. Maar op die manier discrediteer je dat werk want één van die twee jobs kan niet anders dan een bij-job zijn. Louis Tobback die in een stad woont van 90.000 inwoners, dat is misschien nog iets anders. Maar Patrick Janssens, je kan niet en een goede burgemeester zijn van een stad als Antwerpen en je parlementair werk goed doen. En de mensen, die weten dat maar al te goed.”

-- De druk op de vakbonden is zeer groot om veel water bij de wijn te doen. “Als de regering valt en we moeten verder met de CD&V dan zal het alleen maar erger worden.” Wat vindt u daarvan?

“Ik geloof niet dat er verkiezingen komen. Zelfs al zou de regering vallen, dan komt er een herschikking maar geen nieuwe verkiezingen. Zowel de SP.A als de PS hebben geen baat bij verkiezingen. Volgens een opiniepeiling blijken ze 8% te verliezen. We moeten ook geen schrik hebben van de socialisten in de oppositie. Als er een sterke oppositie is die zich gesteund weet door de vakbonden, kan men een serieuze vuist maken. Bovendien zou het wel eens kunnen dat de socialistische partijen bij de volgende verkiezingen zo hard kletsen krijgen dat ze electoraal onbelangrijk worden. Als ze er blijven inzitten en blijven verder knoeien dan zitten ze volgende keer misschien toch niet in de regering.”

-- Hebt u er al een idee van hoe het gaat aflopen met het debat binnen de SP.A.

“Ik wil nu binnen de SP.A meevechten voor een verbetering. Lukt dat niet, dan moet er iets anders komen.”

-- Moet dat voor u snel duidelijk worden?

“We gaan het rap weten, hoor. Als ze naar de afdelingen en de bedrijven trekken zoals werd aangekondigd dan zal het geen twee maand duren voor het duidelijk is wat er mogelijk is. Maar ze zullen ze eerst al moeten oefenen om met het werkvolk te gaan spreken. Het “taalgebruik” in parlementaire commissies is heel wat anders dan de taal van het werkvolk, en dat laatste zullen ze opnieuw moeten leren.”