Groene Gordel Front11 november 2007 – 16:04

STAND VAN ZAKEN
Het Lappersfortdomein is eigendom van Suez en Fabricom Gti en telt 18 ha. Men wil 1,5 ha opofferen voor een tweevaksbaan en 3,5 ha zonevreemd bos (industrieterrein) voor kanto-ren, loodsen en parkings. Over 5 ha Lappersfort KMO-zone zegt men al vijf jaar dat men ze zal beschermen als groengebied, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Samengevat wil dat dus zeggen dat 5 ha met de dood bedreigd wordt en dat nog eens 5 ha een onzekere toe-komst wacht. 8,5 ha is permanent veilig en wordt reeds gehuurd (het contract loopt nog drie jaar en daarna zou het weer privé-bos kunnen worden). Een kleine helft is dus gered. Een grote helft blijft bedreigd. Als u ooit het Lappersfortbos zou bezoeken, schrik dan niet: er zijn naast bomen en dreven ook weides en open ruimtes en zelfs een heel oud riviertje, het Zuidervaartje. Een bos is tegenwoordig een variatie van bomen, landschap, water en natuur.

FAKKELTOCHT VOOR BOSBEHOUD
Als brave kinderen vonden wij dat we het daarbij niet konden laten. Daarom is er op de avond van uw feest een lichtgebeuren met fakkels. We stappen door de avondlijke straten van Brugge en hebben drie ordewoorden : Stop de oorlog tegen de zonevreemde bossen – Integraal behoud Lappersfort – Vaartdijk Fietsdijk. We kunnen echt niet wachten tot 5 december, want eind november wil men op de Brugse gemeenteraad stem-men over het geld voor de tweevaksbaan in het Lappersfortbos. De grond krijgt de overheid alvast gratis in ruil voor een bouwvergunning in het zonevreemde industrieel gedeelte van het Lappersfortbos. Daar komen dan kantoren, loodsen en parkings. De natuur verliest twee keer. Je zou voor minder je geloof in de politiek verliezen! In enkele dagen gaan dan zeven voetbaldvelden bos voor de bijl! Kunnen we dat maken? Zie ook www.ggf.be

POLITICI VAN GOEDE WIL & VOGELVRIJE BOSSEN
We vragen u daarom de vele politici van goede wil te helpen, in het bijzonder bos-minister Hilde Crevits en burgemeester Moenaert. Leg bij de één politieke moed in de schoen en bij de andere een dierbare visie op de bossen als erfgoed. Bossen en bomen geven immers zuurstof aan het leven. Zonevreemd of niet. Zie ook www.vbv.be
In Vlaanderen werd er tussen 1990 en 2000 meer dan 6.000 ha bos gekapt. Om dit een halt toe te roepen geldt er sinds 1999 een ontbossingsstop. Niettemin wordt er nog jaarlijks meer dan 200 ha bos (= 400 voetbalvelden) gekapt, 170 ha met vergunning en naar schatting meer dan 50 ha illegaal. Er zijn immers uitzonderingen op de ontbossingsstop in woon- en industriegebieden en voor werken van algemeen nut. Op deze manier zijn meer dan 10.000 ha bos in Vlaanderen vogelvrij, aangezien ze met een eenvoudige stedenbouwkundige vergunning kunnen worden gekapt. Deze bossen worden zonevreemde bossen genoemd. Maar in 1997 werd in het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen vastgelegd dat er tussen 1997 en 2007 10.000 ha bos moest bijkomen in Vlaanderen. Vandaag is er hiervan slechts 3.807 ha van gerealiseerd. Ondertussen is er wel tussen 1994 en 2000 3.664 ha bos verdwenen. Met andere woorden, in Vlaanderen is nog steeds te weinig sprake van bosuitbreiding. En natuurlijk begint bosuitbreiding met bosbehoud.

Wij vragen de Vlaamse Overheid eindelijk werk te maken van bosbehoud in Vlaanderen door het regulariseren van de zonevreemde bossen. Dat is nu aan de orde met de herziening van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. De Vlaamse Overheid moet bosuitbreiding ook veel meer stimuleren. In een vergelijkbare regio als Denemarken plant men jaarlijks 3.666 ha. Dat is evenveel als Vlaanderen op 10 jaar (3.807 ha). In Ierland is men zelfs bezig de bosoppervlakte te verdubbelen in 30 jaar!! ( bron cijfers eind 2006 )

TERUG NAAR HET LAPPERSFORT EN DE MANTEL DER LIEFDE
U deelde uw mantel met de arme bedelaar. Wij zijn arme bosbedelaars. Wij hopen dat Fabricom Gti zijn bos wil delen met ons. De ene helft in huur aan de overheid en de andere helft in een Fabricom PPS bosstichting waar we samen voor zorgen. De overheid kan die daad van goed bestuur van Suez en Fabricom Gti dan honoreren met een duurzame grondenruil van een leegstaand terrein van een kleine 8 ha, zodat ook de economie (en werkgelegenheid) aan haar trekken komt. We zijn er van overtuigd dat de heer van de bomen en de god van de bossen – die u als heilige beter kent dan wij – op één of andere manier laat weten dat een bos redden heil brengt voor de mensen. Zonevreemde bossen redden, is immers ook een gunstige en onmisbare maatregel voor het klimaat op onze bedreigde planeet

LAPPERSFORT UIT DE DOEKEN IN DE KINDERBOEKEN
Tot slot willen we u enkele nieuwe jeugd- en kinderboeken aanbevelen om in de schoenen van de kinderen te leggen. Naast de klassiekers als Pluk van de Petteflet en Pippi Langkous zijn er nu ook ‘Slapen in de armen van een boom’ van Ludo Enckels, ‘Bioboy’ van Inge Misschaert, ‘Enkel de daad’ van Marijke Libert en ‘Stem van brood en bossen’ van de Lappersfort Poets Society. Al zijn de 2 laatste meer voor oudere kinderen die iets hebben met politiek. Beveel deze titels ook zeker aan bij Sinterklaas en doe hem onze immer hoopvolle groeten. Uw boskapoenen,
Luc Vanneste, Groene Gordel Front * Peter Theunynck, Lappersfort Poets Society * Rik De Vreese, Vereniging voor Bos in Vlaanderen * André Vandekerckhove, Zandvoordse Struik-rovers * Inge Misschaert en Bioboy ! * Paul Demets, dichter, onderzoeksassistent, poëzie-recensent voor De Morgen * Hilde Lauwers, lerares Nederlands-Engels, recensent voor Leeswolf en Leeswelp * Erik Ver Eecke en Jozef De Coster, Groen vzw * Geert Tuerlinckx en Jef Ravelingien, namens mensen in basisgroepen * Luc Versteylen, priester op rust actief in de anders gaan leven beweging www.lieverleven.be * Luc Vankrunkelsven, Nor-bertijn en schrijver werkzaam voor Wervel In Europa en Fetraf in Brazilië * Bernard de Cock, Dominicaan * Luuk Gruwez, dichter * Lut de Block, plattelandsdichter Oost-Vlaan-deren * Staf De Wilde, Bos- en asieldichter * Paul Saccasyn, bosdichter * Patricia Lasoen, dichteres * A-M Maenhout, lid van diverse natuur- en milieuverenigingen * Paul Schrijvers, Bomenboos : wat was er eerst: bomen of mensen? waarom dan niet meer plaats voor onze voorgangers, omgevingsvaderen? De mond vol van duurzaamheid, de grond vol duurzaam-heidsdragers ! * Michelle Van Doorne, neen aan het kappen van bomen; neen aan nog meer en vooral gevaarlijk verkeer op een plaats waar het nu al voortdurend opletten is en waar er nu al méér dan genoeg files zijn (brug Steenbrugge) * Wim Stubbe, bewoner Sint-Michiels * Peter De Grande, JNM Jeugdbond voor Natuur & Milieu * Siegfried Van Ingel-gem, voorzitter Natuurpunt Londerzeel * Ignace Tousseyn, voorzitter Groen! Beernem * Joost Cammaert, voorzitter Jong Groen! Brugge * Gert Remmerie, dit groen stukje natuur staat ten dienste van de gezondheid van de mensen...* Lin Ploegaert en Manu Claeys, stRaten-generaal een organisatie van Straatego vzw, ondersteuners van het eerste uur! * Joeri Orts voor VJNM Natuur 2000 en Milieu-Infocentrum voor Jongeren, Antwerpen en Oostende * Erik Nobels, coördinator omgevingsfilosofie * Wim D’Hulster, inwoner van Sint-Andries Brugge * Erik Paredis, centrum voor Duurzame Ontwikkeling, Universiteit Gent * Joris Denoo, schrijver * Wally De Doncker, auteur * Stéphane Venmans * Kris Janssens * Marieke Verplancke, lid van Pax Christi * Filip de Bodt, actief in Uilekot Herzele * Niels Benoot, fotograaf en gitarist van F.FWD. * Koen Cornelis, Friends of the Earth Vlaanderen &Brussel * Ludo Enckels, auteur * Kris Vleugels, voorzitter C’axent * Louis De Bruyn, voorzitter Wervel, werkgroep voor een rechtvaardige en verantwoorde landbouw

(*) In bijlage: meer achtergrondinformatie bij traditie van Sint-Maartenfeest & fakkeltocht.
Achtergrondinformatie bij Sint-Maartenfeest

Martinus was een Romeins soldatenofficier. Hij leefde in Italië, toen hij de opdracht kreeg om met zijn legermakkers naar Gallië (het huidige Frankrijk) te verhuizen. Na ettelijke weken kwamen ze in het Noorden van Frankrijk aan. Ze reden naar de stad Amiens. Toen ze doodvermoeid de stadspoort naderden, zag hij een man die daar aan het bedelen was. Hij was naakt en bibberde van de kou. Toen Martinus hem zag, kreeg hij medelijden. Hij deed zijn mantel uit, trok zijn zwaard en sneed de mantel in tweeën. Eén helft gaf hij aan de naakte man. Toen reed hij door de poort de stad in en keek niet meer om. Zijn medesoldaten schudden het hoofd. En de mensen van Amiens die hadden staan kijken, lachten Martinus vierkant uit. "Wat zonde van die mooie, dure mantel!" "Wat een dwaas!" "Niet genoeg voor de bedelaar en te weinig voor de kapitein. Nu hebben ze het allebei koud." Lachend en spottend gingen de mensen naar huis, want het was intussen nacht geworden.

's Nachts had Martinus een droom. Hij zag Jezus op de berg Golgota, en hoe men Hem de kleren van het lijf rukte en Hem aan het kruis hing. Maar tegelijk zag hij de man die bibberend aan de stadspoort van Amiens zat. De twee mannen leken zo op elkaar, dat Martinus ze niet uit elkaar kon houden. Die aan het kruis, was dat niet de bedelaar? En de man aan de stadspoort, was dat niet Jezus? Martinus werd wakker en wreef zich in de ogen. Wat een vreemde droom!
Toen de dag ontwaakte, stond hij op. Hij ging naar de steeg waar de priester van Amiens woonde. Hij klopte aan en de priester liet hem binnen. Martinus zei: "Toen ik nog een kind was, eerwaarde vader, ben ik eens in een kerk gevlucht voor het onweer. Daar hoorde ik voor het eerst over Jezus spreken. Ik vernam dat de mensen die in hem geloven, christenen worden genoemd. Sindsdien heb ik vaak gedacht aan die Jezus die gekruisigd is. Vannacht heb ik zelfs van Hem gedroomd. Ik zou meer willen weten over Jezus en over de mensen die men christenen noemt. Zou u mij willen onderwijzen?" Toen vertelde Martinus dat hij de avond tevoren de helft van zijn mantel aan een bedelaar gegeven had. Hij vertelde ook dat Jezus 's nachts aan hem verschenen was en dat Hij die halve mantel om zijn schouders droeg. De priester keek hem aan en zei: "En jij zou niet weten wat een christen is? Je bent zelf een christen. Want jij hebt gedaan wat christenen behoren te doen: een mens die in nood is, helpen, en delen wat je hebt, in plaats van hem achteloos voorbij te gaan en te doen of je hem niet ziet."

Van toen af ging Martinus bijna elke dag naar de priester. Ze lazen samen in een boek met verhalen over Jezus. Dat boek heette 'de bijbel'. De priester zette een olielamp op de tafel. De verhalen over Jezus waren een lichtend voorbeeld voor hun leven. Van Jezus werd verteld dat hij een licht in de duisternis was zodat mensen zich niet meer donker gingen voelen. Vaak lazen ze tot de olielamp uitging en hun ogen pijn deden. Op een keer lazen ze dat Jezus gezegd had: "Al wat je een van deze minste broeders van mij hebt gedaan, heb je Mij gedaan." Toen begreep Martinus zijn vreemde droom. (naar een fragment uit Quadflieg J., Fuhrman R., Martinus van Tours. Averbode, 1995.)

Achtergrondinformatie bij symboliek van fakkeltocht

Het is een traditie dat mensen - wanneer hun leven bedreigd wordt, wanneer hen onrecht wordt aangedaan, wanneer dodende machten om zich heen grijpen en hun licht dreigt uit te gaan - samenkomen en licht maken als vorm van protest. De bestaande lichtfeesten in de vele culturen zijn feesten die mensen blijvend willen waarschuwen voor het levensbedreigende en herinneren aan de vele houdingen die het leven veilig kunnen stellen en in ere houden. Feesten ook waarin de verhalen van de bevrijders worden herinnerd en doorverteld. St.-Maarten die protesteert tegen de Romeinse verdrukking en kiest voor de armen. Nicolaas wiens naam letterlijk betekent "bevrijder van, voor het volk". In onze streken is het feest van Sint Maarten gebaseerd op de herdenking van de christelijke heilige Martinus van Tours. Zijn feest is verbonden met de Keltische en Germaanse gebruiken van onze voorouders. Het staat mede daardoor in een reeks van lichtfeesten waar ook Halloween, Allerheiligen en Sinterklaas een plaats in hebben.