Notionele interestaftrek: financiële sector mag zelf de regels vastleggen

christophe08 november 2007 – 18:39

BRUSSEL -- Uit onderzoek van het ACV blijkt dat de notionele interestaftrek, het fiscale gunstregime voor bedrijven dat paars invoerde, aanleiding geeft tot fiscale spitstechnologie. In maart 2006 had minister van Financiën Didier Reynders nog beweerd dat hij een gedragscode zou afspreken met de financiële sector waarin zij zich engageren om geen hulp te verlenen aan het opzetten van constructies om de belastingen te ontwijken. Nu blijkt dat er helemaal geen gedragscode is.

Op de website www.antwerpsboekhoudkantoor.be, de 'website voor de bedrijfsleider en kmo' wordt het systeem op de volgende manier aangeprezen: “Vanaf aanslagjaar 2007 geeft de regering een nieuw fiscaal geschenk aan alle vennootschappen, namelijk de notionele intrestaftrek. Praktisch zal er een percentage op het eigen vermogen worden toegekend als belastingsaftrek.” In haar militantenmagazine Vakbeweging geeft het ACV een aantal voorbeelden van bedrijven die bijzonder creatief omgaan met het fiscale gunstregime van de notionele interestaftrek. De manier waarop Electrabel profiteerde van het systeem was al bekend. De electriciteitsgigant verhoogde het eigen vermogen van een dochterbedrijf met 3,3 miljard euro en schoof 89 miljoen euro winst door. Electrabel vermeed zo in 2006 30 miljoen euro belastingen. “Er werd per saldo 0,01 % belasting betaald terwijl het normale tarief 34 % is”, aldus het ACV.

Het zuivelbedrijf INEX schoof participaties door naar een buitenlandse moeder. Dat is handig omdat voor de berekening van de notionele interestaftrek bepaalde financiële vaste activa moeten worden afgetrokken van het eigen vermogen. INEX verhoogt zo het eigen vermogen en ook de notionele aftrek. Uitzendbureau Randstad verhuisde haar corporate treasery center naar België en boekte daardoor een fiscaal voordeel dat geraamd wordt op 7 miljoen euro. Het ACV citeert een onderzoek door een aan IBM gelieerde consultant die vaststelt dat er wel een grote mobilisatie van kapitaal naar België is, maar dat daar weinig reële investeringen mee gebeuren.

Een gedragscode had dergelijke fiscale spitstechnologie moeten voorkomen. In maart 2006 verklaarde minister Didier Reynders dat hij met de financiële sector een gedragscode aan het bespreken was waarin zij zich terughoudend zouden opstellen “ten aanzien van de toekenning van kredieten aangevraagd in het kader van mogelijke misbruiken”. Op een vraag van sp.a-parlementslid Dirk Van der Maelen in de kamercommissie Financiën antwoordde staatssecretaris Hervé Jamar dat “een formele gedragscode niet vereist was, gelet op de door de sector zelf genomen initiatieven”. De sectorfederatie zou haar leden hebben aangeschreven met de vraag zich behoedzaam op te stellen. Van der Maelen vroeg of hij die rondzendbrief mocht inkijken, maar staatssecretaris Jamar weigerde te antwoorden op die vraag.

Aanvankelijk rekende de regering op 550 miljoen euro minder inkomsten voor de schatkist. Nu al circuleren er cijfers tot 1,2 miljard euro gederfde inkomsten. Ondanks die enorme bedragen blijkt de financiële sector een sector die afspraken mag maken met zichzelf. Staatssecretaris Hervé Jamar kondigde op 11 oktober toch aan dat er een onderzoek komt naar mogelijke misbruiken.