John Solitude23 april 2006 – 16:52

Ziehier de videobeelden van de daders: 'Dat zijn de slechten en het zijn nog makakken ook'.

Weinig zaken lijken zo onwennig dan het besef dat er ons véél meer zaken overkomen, dan wij er zelf voor kiezen. Had Joe Van Holsbeeck die met zijn mp3-spelertje het centraal station te Brussel inliep kunnen vermoeden dat hij binnen enkele minuten zou worden overvallen en afgemaakt met een messteek?

Dat bijstaanders vlug zouden doorlopen om hun trein te halen? Zo'n tafereeltje past natuurlijk niet in het lijstje van je dagelijkse routine.

Vandaag is er een betoging om te protesteren tegen 'brutaal' geweld alsof er er een andere vorm van geweld bestaat.

We zullen betogen als tegen verwerpelijke individuen, het kwaad dient uitgeroeid met meer blauw op straat. Opportunistische politici zullen mee opstappen uit 'steunbetuiging', de handen in onschuld wassen en morgen met de vinger wijzen naar de oppositie.

Als kleuters zul je zien tekeergaan, grabbelend naar een stift zodat u later het bolletje kunt inkleuren. Grabbelend als mestkevers die stront tot bolletjes rolden en zelf tot stront zijn verworden.

'Wij hebben er niets mee te maken, dat hebben wij niet gewild', 'Dat zijn de slechten', 'Er zijn te weinig jeugdgevangenissen', 'Hardere aanpak'. 'Waarom hebben hulpverleners zoiets niet kunnen voorkomen?'

Laat ons een vossejacht inzetten op de daders zoals op heksen en terug aan de inquistitie beginnen. Laat ons het kwade identificeren met een gezicht en dat aan alle vitrines van de winkelstraten plakken.

Nochtans mogen morgen Belgische wapenfabrikanten in alle legaliteit hun productie voortzetten bvb. door ook wapens te leveren aan stroman regeringen die als enig doel hebben om westerse kapitaalkrachtige ondernemingen in hun land te vestigen (onder het mom van 'democratie') die de plaatselijke bevolking van hongerlonen zullen voorzien.

Argument: het is beter aan een hongerloon te werken dan te creperen. 'Jullie zouden verdomme blij moeten zijn dat jullie aan een hongerloon mogen werken, anders zouden jullie gewoon zand kunnen vreten'. Hou ze arm, dan kunnen ze enkel aan een lege maag denken.

Diegenen die onze grens oversteken als 'economische vluchteling' -omdat ze bvb. noch wensten te creperen, noch aan een hongerloon te werken- die zullen we netjes terugsturen en hen verplichten om negers te blijven zodat we ons t-shirt lekker goedkoop in de Hema kunnen kopen.

Managers met toplonen, die niet bekend mogen worden gemaakt, zullen zich op de borst kloppen en onderscheidingen krijgen van een blad als Trends. Operatie exploitatie: geslaagd, de aandeelhouders zijn tevreden met de dikke coupon. Vrouwen zullen bij bosjes als hoeren aan de slippen van machtige en kapitaalkrachtige mannen hangen en mannen zullen zich als hoeren gedragen voor de hoogste stok in het kippenhok.

En er zullen leningen voorzien worden met rentes door nog meer kapitaalkrachtige ondernemingen: wie geen geld heeft moet nog meer geld uitgeven om wat leengeld te krijgen.

Diezelfde ondernemingen zullen onder een bombardement van reclame en 'lifestyle' magazines ons de lijstjes proberen op te leggen waarnaar we moeten leven om als succesvol en gelukkig door te gaan.

Hoe we moeten worden: 'flexibeler', 'dynamischer', 'efficiënter'.

Elke zomer een ander modekleurtje, een nieuw design van wagen, een snellere computer, een moderner huis met design meubelen, een Playstation en een dunnere I-Pod, wittere tanden en een esthetisch mooiere neus, sporten om het gênante vet weg te werken, bij voorkeur met schoenen van Nike.

We zullen onze huizen volproppen en een verpletterende leegte voelen.

De competitie moet opgedreven, de belastingen omlaag, de kwalificities verhogen, de flexibiliteit opdrijven. Liberalen zullen dat idee als vrijheid verkopen. Als we leven in een samenleving waar de enen al véél te véél hebben en de anderen véél te weinig dan is het idee om minder aan herverdeling te doen complete waanzin.

Tegenwoordig moet je betalen om minder reclame op t.v te zien door bvb. een abonnement te nemen op Prime of enkel nog naar BBC te kijken -zowat de enige verworvenheid die Thatcher niet kon neerhalen. Je moet een sticker op je postbus plakken om minder reclame te zien i.p.v. bvb. eerst toelating te geven dat een wildvreemde een bundel psychologisch uitgedokterd verleidingspapier in je bus komt proppen.

Oh ja, en we zullen de moordenaars van Joe vatten en hen tot de goorste soort van criminelen benoemen, er met rode pijltjes naar wijzen:

'Zie daar, dat zijn de slechten, daar hebben wij geen uitstaans mee.'

Hen aan de schandpaal hijsen om hen te beschimpen en welk een schande het wil is, hen opbergen in steeds meer uitpuilende gevangenissen en er nog meer bouwen.

Maar de vraag: 'Hoe komt het dat een jongere een andere jongere vermoord voor een mp3-speler' die zullen we nauwelijks stellen.

Noch ons afvragen waarom zoveel bijstaanders de gewonde jongen voor dood achterlieten omdat ze nu éénmaal de trein moesten halen want 'the show must go on.'

Het past niet in het lijstje: het antwoord is te complex.

En ik wou dat ik een hand had om vast te houden vandaag, ogen om in te kijken, haar om in te strelen en een stem die mij zachtjes fluistert 'dat alles wel in orde zou komen.'

Hoe graag zou ik dat willen geloven.